Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
στό επόμενο τεύχος, Θεού θέλοντος η συνέχεια. Τού επόμενου κεφαλαίου
Εάν τίς διψά, ερχέσθω πρός μέ καί πινέτω. Είς τούτο δε έγκειται καί η θεραπεία τού ανθρώπου, (απαλλαγή τής ψυχής του από τά πάθη), η διαδικασία αυτή κυρίως είναι ψυχοθεραπευτική καί τήν ονομάζουμε αναγέννηση. Είναι δε αδύνατον η ψυχή τού ανθρώπου, στόν ταραγμένο αυτόν κόσμο καί μακριά από τόν Χριστό νά εύρη τήν ειρήνη καί τήν ανάπαυση, καθ’ ότι ο κόσμος όλος κείται έν τώ πονηρώ, καί ο πονηρός πειράζει αυτήν (τήν ψυχή) ακατάπαυστα, ώστε νά είναι αδύνατον διά τόν άνθρωπο τού κόσμου τούτου καί μακριά από τήν Εκκλησία,νά ησυχάσει καί νά ζήσει μία ήρεμη ζωή.
Ειρήνη βεβαίως έχουν μόνον όσοι ταυτίσθηκαν μέ τόν Χριστό, αντίθετα είς όσους ταυτίσθηκαν μέ τόν πονηρό ανήκουν οί συγκρούσεις. Παράλογος ο πονηρός, λογικός ο Χριστός, διά τούτο καί τό λογικό στοιχείο τής Ψυχής διά τού οποίου ο άνθρωπος έχει λόγο – είναι έλλογος ζητάει καί συνομιλεί μέ τόν Θεό, επιδιώκοντας νά θεολογήσει.
Τό νοερό στοιχείο τής ψυχής, νούς και οφθαλμός εστί τής ψυχής, μέ δυνατότητα θεώρησης τού Ακτίστου Φωτός, διά τής θεωρίας – αποκάλυψης αναζητάει τόν Πατέρα Νού, ο οποίος γεννά τόν Λόγο, καί ο λόγος – λογικό τού ανθρώπου εκεί αναπαύεται.
Τό επιθυμητό – συναισθηματικό είναι αυτό τό οποίον αναζητάει διά τής εμπειρίας τήν παρουσία τού Θεού, έκ τής χάριτος - φωτίσεως τού Αγίου Πνεύματος, τήν οποίαν όταν συναισθανθεί ο άνθρωπος θεραπεύεται. Πάσα έρευνα τού ανθρώπου αποβλέπει είς τούτο καί μόνον, διότι ο άνθρωπος λαχταράει νά ξεδιψάσει μέ τήν καθαρή γνώση τής θεολογίας, τήν οποία όταν στερείται, στρέφεται στήν φιλοσοφία καί στήν επιστήμη.
Ανάγκη δε είναι, ως θεολογία νά εννοήσομε, τήν πατερική διδασκαλία καί εμπειρία τής άσκησης, καί όχι τήν πανεπιστημιακή καί προτεσταντική διαδικασία τής μάθησης, η οποία προάγει συγκρητισμό καί αίρεση. Διότι έκ τών πραγμάτων παράγουν εντελώς διαφορετική γνώση, τό κελί τού μοναστηριού από τό θρανίο τού πανεπιστημίου. Είς τούτο δε έγκειται ο ανεπανάληπτος καί βαθύς θησαυρός τής Ιεράς μας Παράδοσης.
Άλλωστε ποίος ημπορεί νά αμφισβητήσει τό γεγονός, πώς τό ανεπανάληπτο διά τήν ψυχή μυστήριον τής αναγεννήσεως ενεργείται μόνον είς ανθρώπους τής Εκκλησίας, καί πώς είς ανθρώπους μακράν τής Εκκλησίας είναι όντως αδιανόητο. Ο κόσμος εκτός Εκκλησίας στερείται τού αγαθού τούτου, τό οποίον πλεονάζει διά τά παιδιά τού Θεού.
(όσοι δε έλαβον Αυτόν, έδωκεν αυτοίς εξουσίαν τέκνα Θεού γενέσθαι, τοίς πιστεύουσιν είς τό όνομα Αυτού, οί ούκ έξ’ αιμάτων, ουδέ έκ’ θελήματος
σαρκός, ουδέ έκ’ θελήματος ανδρός, αλλ’ έκ’ Θεού εγεννήθησαν.)
Δέν είναι λοιπόν ζήτημα εκπαίδευσης, αλλά ζήτημα αποκάλυψης καί ενέργειας τού Θεού, διά τούς έν ταπεινώσει διάγοντας τήν χρηστοήθεια. Μακράν τού Χριστού είναι μωρία γιά κάποιον νά μέμφεται εαυτόν, αλλά είς τούτο ακριβώς έγκειται η δυνατότητα αναγεννήσεως τού ανθρώπου, η οποία βασίζεται είς τήν εσωτερική καί διαρκή άσκηση τής αυτομεμψίας. Αυτό βεβαίως θέλει ταπείνωση καί πνεύμα αγαθής προαιρέσεως.
Σήμερα πολλοί δυστυχώς επιδίδονται είς τήν κατάκριση τού πλησίον, πράγμα πού τούς κολάζει. (Μή κρίνετε καί δέν θά κριθείτε, καί μέ τό ίδιο μέτρο τό οποίο κρίνετε θά κριθείτε καί εσείς.) Αλλά η αυτοκατάκριση είναι αυτή η οποία μάς υποδεικνύει τόν δρόμο τής παλιγεννεσίας. Η αυτομεμψία είναι η μάνα τών τεσσάρων αρετών. Τής φρονήσεως, τής σωφροσύνης, τής ανδρείας καί τής δικαιοσύνης. Αυτή η τετράδα είναι τό θεμέλιο τής κατά Χριστόν ζωής, τήν οποία ουδείς δύναται νά παρακάμψει, όσοι δε αγνόησαν τήν παραπάνω κλίμακα – πορεία, καί δέν καλλιέργησαν τούτο είς την πνευματική τους ζωή, τήν μίμηση τού Χριστού δέν επέτυχαν. Είναι δε τραγικό θέαμα σήμερα, είς καιρούς τού εσχάτου πειρασμού, νά κυκλοφορούν δυστυχώς ακόμη καί κληρικοί, δίχως τό παραπάνω ένδυμα. Ο συνεχής αυτοέλεγχος σκοπό έχει τήν εσωτερική κάθαρση, η οποία παράλληλα διά τής εμπράκτου αρετής ο μαθητής τού Χριστού καί τής ευσεβείας, αποκτά σταδιακά καί τήν προσωπική εμπειρία, τής παρουσίας τού Θεού είς τήν ζωήν του.
Πολλοί θέλουν νά λέγουν ότι δέν είδαν τόν Θεό άρα δέν υπάρχει Θεός. Εγώ θά τούς απαντήσω, ακολουθήστε τόν δρόμο αυτόν, διότι δέν ημπορεί ουδείς νά αντιληφθεί τόν Θεό μέ άλλον τρόπο, είναι σάν νά αναζητάει ιπτάμενο αετό είς τό βάθος τού ωκεανού.
Εάν δέν καθαρθή ο νούς τού ανθρώπου δέν φωτίζεται, καί αφώτιστος νούς, όχι μόνο Θεό δέν βλέπει, αλλά μένει καί αθεράπευτος. Τά πάθη είναι η ασθένεια τής ψυχής, καί όταν αυτά δέν καθαρίζονται, ο άνθρωπος τότε οδηγείται στά ψυχολογικά προβλήματα.
Διά νά μή πέσει στό δράμα αυτό είναι ανάγκη εγκαίρως νά αναζητήσει πνευματικό οδηγό, ο οποίος δέν θά είναι απλά εξομολόγος, αλλά μάλλον ψυχοθεραπευτής, ο οποίος θά βιώνει καί θά εκφράζει τήν Πατερική Παράδοση, η οποία είναι ψυχοθεραπευτική.
Οί σχισματικοί καί μοντέρνοι καινοτόμοι είναι μακριά από τήν Ιερά Παράδοση, καί δέν είναι δυνατόν νά διδάξουν καί νά εφαρμόσουν κάτι τό οποίον δέν κατέχουν. Έτσι δυστυχώς φθάσαμε σήμερα στό δυσάρεστο νά βλέπουμε καί μέσα στόν χώρο τής Εκκλησίας ανθρώπους οί οποίοι έχουν ψυχολογικά προβλήματα καί όχι μόνον. Όλα αυτά προέρχονται από τόν χώρο τής σχισματικής νεοημερολογίτικης παρασυναγωγής, η οποία δέν τηρεί τήν πατερική διδασκαλία καί έχει κηρύξει πόλεμο στούς Ιερούς κανόνες, υποκριτικά δε ισχυρίζονται ότι είναι Εκκλησία, αλλά ψεύδονται διότι δέν είναι εκκλησία, είναι μάλλον συναγωγή τού σατανά. (Αποκάλυψη γ΄9) Επιεικώς τούς ονόμασα κάποτε τουρίστες καί όχι πιστούς, οί οποίοι έχουν περίσσια ταπεινολογία δίχως όμως ταπεινό φρόνημα, ομιλούν γιά τήν ταπείνωση αλλά δέν ενεργούν καί μέ
τρόπο ταπεινό.
Είς τούτο ακριβώς έγκειται σήμερα τό δράμα τού κόσμου. Διότι οί αφώτιστοι καί οί αθεράπευτοι θέλουν νά εμφανίζονται ως καθοδηγητές καί αυτόκλητοι σωτήρες, είναι δε μεγάλη αφέλεια νά έχουμε τήν εντύπωση, ότι ημπορούν νά μάς οδηγήσουν στόν Χριστό άνθρωποι οί οποίοι δέν γνωρίζουν πού είναι ο Χριστός.
Τό Εκκλησιολογικό ζήτημα –αν καί λυμένο από τούς Ιερούς κανόνες τής Εκκλησίας γιά όσους βέβαια τούς τηρούν–, προβάλει σήμερα μεταξύ τών ακατήχητων ως άλυτο μυστήριο, καθ’ ότι όλοι οί αιρετικοί καί οί σχισματικοί, παρουσιάζονται σάν εκκλησία καί ισχυρίζονται πώς είναι εκπρόσωποι τού Χριστού. Εγώ δε λέγω, ότι μέσα στήν σύγχυση πού επικρατεί καί ο αντίχριστος, θά ισχυρίζεται ότι τάχα είναι ο Χριστός καί θά τόν πιστεύουν. Ο δε απόστολος τού Χριστού όλος αγωνία προτρέπει τούς πιστούς, (Αδελφοί δοκιμάζεται τά πνεύματα.) πού πάει νά πεί, τούς εκπροσώπους τού Χριστού, τούς πνευματικούς καί τούς κληρικούς τής Εκκλησίας, οίτινές λέγουν ότι είναι τού Χριστού αλλά δέν είναι πάντες τού Χριστού, καθώς εκτεταμένα έχω αναλύσει στό βιβλίο μου «ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ. ΑΘΗΝΑΙ 2003».
Επιστρέφοντας στό θέμα μας, πρέπει νά τονίσω πώς ανάγκη είναι ο πνευματικός νά διαθέτει τά τρία (Α) άλφα. Τουτέστιν νά είναι κατά τό πρώτον Αναγεννημένος, διότι αν δέν έχει βρεί καί ο ίδιος τόν Χριστό, πώς θά μέ οδηγήσει στόν Χριστό;
Δεύτερον θά πρέπει νά είναι Ανιδιοτελής, νά μήν γνωρίζει μόνον τό συμφέρον του καί νά υπηρετεί πραγματικά τόν Χριστό καί όχι τό πορτοφόλι του. Τρίτον νά είναι Αποκαλυπτικός, πού πάει νά πεί νά είναι φωτισμένος καί νά ζεί αυτό πού διδάσκει, διότι διά νά διδάξει, ανάγκη είναι νά διαθέτει λόγο αγιοπατερικό καί παραδοσιακό καί ποτέ οί απαντήσεις του δέν πρέπει νά αφήνουν ερωτηματικά, νά στηρίζονται δε πάντα στόν Λόγο τού Θεού, αναλύοντας κατά περίπτωσιν ποίο είναι τό θέλημά Του.
Αυτά τά τρία είναι τόσο απλά, πού ο καθένας μπορεί νά τά ξεχωρίσει, φτάνει νά αποβάλει τήν αφέλειά του. (Αδελφοί δοκιμάζετε τά πνεύματα.) διότι από αυτά τά τρία απλά πράγματα εξαρτάται καί η δική σας πνευματική πορεία. Όταν τά στερείται ο πνευματικός είναι ένα μουλάρι κατά τόν Άγιο Κοσμά τόν Αιτωλό, διότι τό μουλάρι δέν ημπορεί νά τεκνοποιήσει καί ένας ακατάλληλος κληρικός δέν ημπορεί νά έχει πνευματικά παιδιά διότι ούτε καί πνευματικός πατέρας είναι, πέραν τού ότι μέ μαθηματική ακρίβεια εγκυμονεί καί σκάνδαλο, τό οποίον σύντομα θά τό προβάλει η τηλεόραση. Η αφελής άποψη η οποία ακούγεται «μά καί αυτός άνθρωπος είναι» δέν τόν απαλλάσσει. Άνθρωπος είναι γι’ αυτόν, τήν γυναίκα του καί τά παιδιά του, ποτέ όμως καί γιά τό ποίμνιο, τό οποίο στό πρόσωπό του πρέπει νά βλέπει τόν Χριστό.
Αυτός είναι ο πρώτος κανόνας διά τήν Μίμηση τού Χριστού, διότι τό πνευματικό παιδί ανάγκη είναι νά ομοιάσει μέ τόν πνευματικό του πατέρα, ο οποίος αυτός πρώτος πρέπει νά είναι καί εικόνα Χριστού. Άν τόν πνευματικό σου τόν οποίον βλέπεις δέν ημπορείς νά τόν ομοιάσεις, τόν Χριστό πού δέν είδες πώς ζητάς νά τόν ομοιάζεις;
Άν όμως από τήν άλλη, είναι ακατάλληλη η εικόνα η οποία παρουσιάζει, γιατί εσύ λοιπόν τόν ακολουθείς; Η πνευματική ζωή καί πορεία δέν είναι παιχνίδι, ώστε νά αντιμετωπίζεται μέ επιπολαιότητα. Είναι η μεγαλύτερη επιστήμη στήν οποία πρέπει νά σπουδάσουμε καί μάλιστα μέ μεγάλη ακρίβεια, διότι είς τήν ακρίβεια αυτή όλοι θά εξετασθούμε ώστε ή νά προβιβασθούμε είς τόν παράδεισο, ή νά υποβιβασθούμε είς τήν κόλαση. Ορθά λοιπόν λέγουν οί άγιοι ότι (δίχως πνευματικό οδηγό η ψυχή χάνεται)
Όμως δέν χάνεται τότε μονάχα, όταν υπάρχει καί αναπτύσσεται αυτή η σχέση τής αντιγραφής, διότι μόνον έτσι εκπληρώνεται ο λόγος καί η εντολή τού Κυρίου μας. (παράδειγμα σάς έδωσα, ότι έκανα εγώ κάντε κι’ εσείς, καθώς καί εγώ έκανα τό θέλημα τού Πατρός μου.)
Ήταν κάποτε ένας καλός ηγούμενος ο οποίος παρακαλούσε τόν Θεό νά αξιωθούν όλοι οί υποτακτικοί του τής ουράνιας βασιλείας, γιά νά είναι μαζί μέ τά παιδιά του εκεί καί νά μήν χωρισθούν όταν θά φύγουν από ετούτη τήν ζωή. Είχαν δε τήν συνήθεια νά μεταβαίνουν είς τήν πανήγυριν τής γειτονικής σκήτης κατ’ έτος καί νά τιμούν τόν Άγιό τους. Έτσι τήν παραμονή της πανηγύρεως λόγω τού ότι ο ίδιος ήταν πλέον υπερήλικας αλλά καί ασθενής, έστειλε τούς υποτακτικούς του, καί ο ίδιος έκανε προσευχή νά τόν δυναμώσει ο Θεός ίσως καί καταφέρει μέχρι τήν ώρα τής λειτουργίας νά αξιωθεί, ώστε νά μπορέσει νά μεταβεί είς τό προσκύνημα. Πραγματικά μετά από δύο μέ τρείς ώρες ξεκίνησε καί ετούτος μέ τήν βοήθεια τού Θεού κάνοντας κατά τήν διαδρομή αδιάλειπτον νοεράν προσευχή. Στά μισά τής διαδρομής βρέθηκε στόν δρόμο του ένας βαριά πληγωμένος καί άρρωστος γέροντας ο οποίος είχε ξεκινήσει νά πάει είς τήν πόλη γιά νά βρεί τόν γιατρό του, αλλά στά μισά τής διαδρομής κάτι τρόμαξε τό γαϊδουράκι πού τόν μετέφερε, πού αφού τόν πέταξε κάτω τόν άφησε εκεί αβοήθητο. Καί σάν νά μήν έφτανε αυτό, - παραπονέθηκε δικαιολογημένα ο γέροντας - πρίν από δύο ώρες δέκα μοναχοί πέρασαν από εκεί, αλλά δυστυχώς είχαν άλλον προορισμό καί ούτε χρόνος τούς περίσσευε γιά νά τόν βοηθήσουν. Τότε ο ασθενής καί υπερήλικας ηγούμενος μέ πολύ κόπο φόρτωσε τόν γέροντα στήν πλάτη του καί ο ίδιος μέ τά πόδια ξεκίνησε γιά τήν πόλη καί άς ήξερε μέσα του πώς δέν θά τά καταφέρει. Είς τήν σκήτη δε όπου γινόταν η πανήγυρις συνέβαινε τό εξής παράδοξο. Όλοι οί παρευρισκόμενοι, κατά τήν ώρα τής λειτουργίας έβλεπαν τόν βασιλέα Χριστό νά συλλειτουργεί μαζί μέ τόν Άγιο ηγούμενο καί περισσότερο από όλους βέβαια χαίρονταν οί δέκα υποτακτικοί του.
Τήν άλλη ημέρα τό πρωί καί ενώ η αγρυπνία είχε τελειώσει, ο καλός ηγούμενος πλησίαζε έξω από τήν πόλη, αλλά τότε αντιλήφθηκε, πώς δέν ήταν κουρασμένος αλλά καί ο ασθενής τόν οποίο είχε είς τούς ώμους του, ήταν ελαφρύς σάν πούπουλο.
Θέλοντας νά εξετάσει τόν άρρωστο γέροντα αν είναι καλά, επιχείρησε προσεχτικά νά τόν κατεβάσει, αλλά ξαφνικά βλέπει μπροστά του έναν άγγελο, ο οποίος τόν πληροφόρησε πώς ο Δεσπότης Χριστός, τού παραγγέλλει, ότι αν ήθελε μαζί του τούς υποτακτικούς του είς τόν παράδεισο, πρέπει νά διδαχθούν όχι μόνον τήν προσευχή, αλλά καί τήν πράξη τού γέροντά τους, καί ως πραγματικοί υποτακτικοί οφείλουν νά ακολουθήσουν τόν ίδιο δρόμο – συμπεριφορά, τού γέροντά τους, καί νά κοπιάσουν αν θέλουν νά θεραπευθούν από τά πάθη τους γιά νά αξιωθούν τής βασιλείας.
στό επόμενο τεύχος, Θεού θέλοντος η συνέχεια. Τού επόμενου κεφαλαίου
Εάν τίς λαλεί, άς λαλεί ώς λαλών λόγια Θεού, εάν τίς υπηρετεί, άς υπηρετεί
ώς υπηρετών έκ τής δυνάμεως τήν οποίαν χορηγεί ο Θεός
πατέρας Ιωάννης
ΟΜΙΛΙΑ: ΤΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, Η ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ, ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ - ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΔΙΟΣΚΟΥΡΩΝ 6 ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ
ΠΑΤΕΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΡΟΣ - ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ στο ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ...
ΠΑΤΕΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΡΟΣ - ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ στο ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ...
Η φιλοσοφία ως μέθοδος ψυχοθεραπείας
ΠΑΤΕΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΡΟΣ - ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣστοΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ...
*Ο Λου Μαρίνοφ στο βιβλίο του "Πλάτωνας όχι Πρόζακ", προτείνει να διαβάζουμε Πλάτωνα, αντί να παίρνουμε τα αντικαταθλιπτικά χάπια Πρόζακ! Δε θα ήταν μεγάλο προνόμιο να μπορούσαμε να μιλάμε για τους φόβους μας, τα άγχη μας ή για κάθε είδους στενοχώρια μας με τα μεγαλύτερα πνεύματα της ιστορίας; Ασφαλώς θα αισθανόμασταν μεγάλη πνευματική ανακούφιση, αν κουβεντιάζαμε για τον θάνατο με τον Πλάτωνα ή με τον Καρτέσιο. Θα ανακαλύπταμε άγνωστες πτυχές του εαυτού μας αν ανοιγόμασταν στον Καντ, στον Αριστοτέλη ή στον Μοντεσκιέ. * [image: Αποτέλεσμα εικόνας για psychology] ... περισσότερα »
*Ο Λου Μαρίνοφ στο βιβλίο του "Πλάτωνας όχι Πρόζακ", προτείνει να διαβάζουμε Πλάτωνα, αντί να παίρνουμε τα αντικαταθλιπτικά χάπια Πρόζακ! Δε θα ήταν μεγάλο προνόμιο να μπορούσαμε να μιλάμε για τους φόβους μας, τα άγχη μας ή για κάθε είδους στενοχώρια μας με τα μεγαλύτερα πνεύματα της ιστορίας; Ασφαλώς θα αισθανόμασταν μεγάλη πνευματική ανακούφιση, αν κουβεντιάζαμε για τον θάνατο με τον Πλάτωνα ή με τον Καρτέσιο. Θα ανακαλύπταμε άγνωστες πτυχές του εαυτού μας αν ανοιγόμασταν στον Καντ, στον Αριστοτέλη ή στον Μοντεσκιέ. * [image: Αποτέλεσμα εικόνας για psychology] ... περισσότερα »
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ
ΠΑΤΕΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΡΟΣ - ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣστοΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ...
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι. Η μοναξιά οι αιτίες της και τα προβλήματά της (loneliness) Είναι πιθανό ένας άνθρωπος να περιτριγυρίζεται από έναν σεβαστό αριθμό ατόμων, φίλους, γνωστούς, συναδέλφους, μια εκτεταμένη οικογένεια, από έναν σύντροφο ή ακόμη και να συζεί με κάποιον και παρ' όλα αυτά να αισθάνεται μοναξιά... Να βιώνει κατά κάποιο τρόπο μια συναισθηματική και κοινωνική απομόνωση. Μια απόσταση που αδυνατεί να γεφυρώσει ή ένα κενό που δεν μπορεί να γεμίσει. Τότε μιλάμε για το αίσθημα της μοναξιάς. Και είναι διαφορετικό από την μοναχικότητα. Η μοναξιά και η μοναχικότητα εί... περισσότερα »
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι. Η μοναξιά οι αιτίες της και τα προβλήματά της (loneliness) Είναι πιθανό ένας άνθρωπος να περιτριγυρίζεται από έναν σεβαστό αριθμό ατόμων, φίλους, γνωστούς, συναδέλφους, μια εκτεταμένη οικογένεια, από έναν σύντροφο ή ακόμη και να συζεί με κάποιον και παρ' όλα αυτά να αισθάνεται μοναξιά... Να βιώνει κατά κάποιο τρόπο μια συναισθηματική και κοινωνική απομόνωση. Μια απόσταση που αδυνατεί να γεφυρώσει ή ένα κενό που δεν μπορεί να γεμίσει. Τότε μιλάμε για το αίσθημα της μοναξιάς. Και είναι διαφορετικό από την μοναχικότητα. Η μοναξιά και η μοναχικότητα εί... περισσότερα »
Μία ψυχολογική τακτική αποτροπής τών τροχαίων ατυχημάτων...
ΠΑΤΕΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΡΟΣ - ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ στο ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ...
*Μελετήστε κάτι το διαφορετικό για να αντιμετωπιστεί η μάστιγα των τροχαίων και διαπιστώστε τα ¨κρυφά αίτια ¨ που προκαλούν τα τροχαία ατυχήματα και τις εκατόμβες νεκρών κάθε χρόνο*. *Στην τροχαία αστυνόμευση η πολιτεία κάνει τρομερά λάθη που κοστίζουν ζωές...**Ανακοινώνει για παράδειγμα λήψη αυξημένων Τροχονομικών μέτρων κατά τις εξόδους Πάσχα , Χριστούγεννα , Πρωτοχρονιάς κτλ , τακτική που ωθεί τον κόσμο σε μια χαλάρωση τον υπόλοιπο χρόνο με ολέθρια αποτελέσματα .* *Πέραν τούτων , θεωρούμε πλέον ότι τα άτομα που ρέπουν να εμπλακούν σε τροχαίο ατύχημα ή τελικά εμπλέκονται σε τροχαίο... περισσότερα »
Περί Μυστικής Θεολογίας καί Ορθόδοξης Ψυχοθεραπείας
ΠΑΤΕΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΡΟΣ - ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣστοΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ...
Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΜΕΘΟΡΙΟ ΚΤΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΑΚΤΙΣΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ *Ἁγιορείτης ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ἕνας ἀπό τούς μεγαλύτερους ὑμνητές τῆς Παναγίας, ἀναφέρει μέ τή θεολογικότατη γλῶσσα του: «Ποιός μπορεῖ νά περιγράψει τά μεγαλεῖα σου Παρθένε Θεομῆτορ; Ἕνωσες τόν νοῦ μέ τόν Θεό, ἕνωσες τόν Θεό μέ τήν σάρκα· ἔκαμες τόν Θεό υἱό ἀνθρώπου καί τόν ἄνθρωπο υἱό Θεοῦ. Συμφιλίωσες τόν κόσμο μέ τόν ποιητή τοῦ κόσμου...». Καί συμπεραίνει ὁ θεῖος Πατήρ: «Ἑπομένως ἡ Παρθενομήτωρ εἶναι ἡ μόνη μεθόριο κτιστῆς καί ἄκτιστης φύσεως. Ὅσοι βέβαια γνωρίζουν τόν Θεό, θά ἀναγνωρίσουν καί αὐτήν ὡς χώρα τοῦ ἀχωρήτου κ... π...περισσότερα »