Ορθόδοξη Αναλυτική Ψυχοθεραπεία...5

Η πνευματική προσέγγιση τού τρίπτυχου  ΑΓΑΠΗ - ΕΡΩΤΑΣ – ΓΑΜΟΣ

Εξέλιπεν η αγάπη, υπερτονίσθηκε ο σαρκικός έρωτας, υποτιμήθηκε η αξία τού  γάμου… 

καί εισήλθε είς τήν κοινωνία ο διχασμός καί η σχιζοφρένια

Πατέρας Ιωάννης Γλιόγκος... 

 

Λένε πολλοί πώς ο χρόνος, η καθημερινότητα, τά προβλήματα, η ρουτίνα, τά ίδια καί τά ίδια, σβήνουν σιγά - σιγά τόν έρωτα, ή ακόμη πιό απλά, ο γάμος σκοτώνει τόν έρωτα, Αυτό όμως είναι ένα ψέμα, γιά όσους δέν έχουν αγαπήσει ποτέ καί γιά όσους φοβούνται.  Η αλήθεια δέν σβήνει όμως ποτέ. Εάν σβήσει, σημαίνει πώς ήταν ψέμα καί όχι αλήθεια. Σημαίνει πώς ήταν μία φαντασία καί όχι πραγματικότητα, ένας παραλογισμός, ένα ψυχολογικό πρόβλημα. Πρέπει λοιπόν νά γνωρίζουμε πώς λίγο πρίν σβήσει ο έρωτας... ΕΣΒΗΣΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ. 

Γιά νά μπορέσει κάποιος νά διεισδύσει στίς βαθύτερες καί λεπτότερες έννοιες τού έρωτα, πρέπει πρώτα ως τρισύνθετη εσωτερική ύπαρξη, νά εμβαθύνει στήν ολότητα τού τρίπτυχου ΑΓΑΠΗ - ΕΡΩΤΑΣ - ΓΑΜΟΣ. Χρειάζεται πρώτα ο ίδιος νά έχει βαθύ καί λεπτό περιεχόμενο. Καί γιά νά μπορέσει νά προσεγγίσει τήν δύναμη τού έρωτα πρέπει ο ίδιος νά είναι δυνατός πνευματικά καί συγκροτημένος. Νά κατέχει τό γνώθι σ’αυτόν,  Νά είναι ψυχικά καλλιεργημένος (καί όχι πίθηκος) καί νά έχει συμπεριφορά ψυχοθεραπευτική, κοινωνική καί Χριστολογική, μή παράλογη (πηγάζουσα από τό ένστικτο). Βέβαια τέτοιοι άνθρωποι δέν προσεγγίζουν μόνο τή δύναμη τού έρωτα αλλά καί τή δύναμη μιάς κραταιάς - βαθιάς - πραγματικής  αγάπης, καί ακόμη περισσότερο, τήν δύναμη καί τήν ομορφιά αυτής τής ίδιας τής ζωής...

Ο έρωτας  έχει πνευματικό υπόβαθρο καί πνευματική προοπτική καθ’ότι δέν είναι ο άνθρωπος  μόνον σάρκα καί οστά, αλλά είναι καί μία πνευματική οντότητα, πού πάει νά πεί σώμα καί ψυχή.  Όλος ο άνθρωπος ως ψυχοσωματική οντότητα, όπως καί τά επιμέρους του στοιχεία καί λειτουργίες έχουν πνευματικό υπόβαθρο καί προοπτική, καί όχι απλά ενστικτώδη. Κατά τήν Ορθόδοξη Αναλυτική Ψυχοθεραπεία τό αίτιον τής  ψυχικής νόσου, είναι η ενάντια πρός τήν λογική συμπεριφορά τού ενστίκτου.  

Κάθε μία από τίς λειτουργίες τού ανθρώπου είναι οργανικά συνδεδεμένη μέ τίς άλλες, όπως καί μέ τόν όλο άνθρωπο. Είναι φύση αδύνατον σωματικά απομονωμένες καί αυτονομημένες λειτουργίες από τήν λογική (πού δέν έχουν νόημα) νά προάγουν σέ σωτηρία καί λύτρωση. Τουτέστιν θεραπεία καί ολοκλήρωση. Ότι δέν παράγει ο νούς δέν έχει νόημα, δέν είναι συλλογισμός, είναι παραλλογισμός, είναι έμμονες ιδέες, είναι δαιμονική ενέργεια καί σχιζοφρένεια.     

Όπου υπάρχει αυτονόμηση λειτουργιών, εκτός λογικής καί ηθικής αρχής, σημαίνει πώς ο άνθρωπος είναι κομμάτια, έχει διασπασθεί, καί λειτουργεί ενστικτωδώς, κυρίως μέ τά ένστικτα τής αυτοσυντήρησης καί τής διαιώνισης, όπως ο πίθηκος καί τίποτε παραπάνω,  πράγμα τό οποίον λειτουργεί εναντίον του διότι είναι παραλογισμός, (μή συλλογισμός)

Χωρίς νά θέλω νά ξεφύγω από τό θέμα, η προσπάθεια τού σύγχρονου πολιτισμού πού θέλει τόν άνθρωπο δίχως Θεό, καί νά έχει γιά παππού του τόν πίθηκο, οδηγεί τόν άνθρωπο σέ μία υποδούλωση μίας ψυχολογικής ανεπάρκειας.  

Ο γάμος είναι τό πρώτο οχυρό πού έπρεπε νά πέσει, ώστε παγκοσμίως νά επικρατήσει η δαιμονική διάσπαση, καί νά αποτραπεί  η κατά Θεόν ενότητα, τήν οποία ο Θεός θέτει ως προοπτική γιά επαναφορά τού ανθρώπου στήν ολοκλήρωση.

Κατόπιν τούτου η ενοποίηση τήν οποία θά επιβάλει η νέα τάξη πραγμάτων παγκοσμίως θά προάγει τόν Αντίχριστο, διότι η κοινωνία θά ζεί δίχως Χριστό.  

 Μετά τήν πτώση τών πρωτοπλάστων επήλθε η διάσπαση στό ανθρώπινο γένος, πού είναι παραλογισμός καί σχιζοφρένεια,  καί ο κατά Θεόν προορισμός του είναι πλέον η ένωση, πού είναι η θεραπεία καί η λογική του ολοκλήρωση τήν οποία θέτει ο Θεός μέσα στό DNA του, πού δεν είναι DNA πιθήκου, αλλά ανθρώπου.  

Ο ενστικτώδης έρωτας δηλαδή από μόνος του, δέν οδηγεί  τόν άνθρωπο στήν ολοκλήρωσή του, πού πρέπει νά εκπληρώνει τήν λογική συνέπεια τού έσονται οί δύο  είς σάρκα μίαν,  πράγμα τό οποίον ενεργεί όχι επί τού ενστίκτου, αλλά επί τής λογικής ψυχής τού ανθρώπου. Η προαίρεση τού ανθρώπου είναι αυτή πού, ανάλογα πώς θά χρησιμοποιήσει  όχι μόνον τόν έρωτα αλλά καί κάθε τί άλλο ανθρώπινο καί λογικό από το έτερον ήμισυ θά οδηγήσει τόν άνθρωπο, ή στήν τελείωση ή στήν εξαθλίωση… Αν ο άνθρωπος σήμερα ζεί στήν εξαθλίωση είναι διότι έχασε τήν προοπτική του πρός τήν ενότητα καί δημιουργεί σχέσεις οί οποίες διαιωνίζουν τήν διάσπαση διότι ή αποφεύγουν τόν γάμο, ή καί άν τούτο συμβεί θά είναι μακριά από τόν Θεό, δίχως πνευματική ζωή, καί εκτός Εκκλησίας, διότι τό  έσονται οί δύο είς σάρκα μίαν μόνο εντός Εκκλησία επιτυγχάνετε….  

Ο Θεός μετά τήν πτώση, η οποία επέφερε τήν διχόνοια μεταξύ τού Αδάμ καί τής Εύας, τόν φόβο καί τήν καχυποψία, έσπειρε τήν ερωτική επιθυμία στα δύο φύλα γιά νά μπορέσει μέσω αυτής νά τά επαν-ενώσει. Η επιθυμία αυτή λοιπόν είναι ένας ενωτικός παράγοντας, έχει ενωτικό ρόλο στήν ζωή τού ανθρώπου. Ο διάβολος όμως γνωρίζοντας τόν ρόλο αυτής τής επιθυμίας, πειράζει αυτόν αφού πρώτα σκοτίζει τόν νούν του, καί τού ανάβει τό ένστικτο κάνοντάς τον νά αναζητάει μόνον τήν σαρκική του ηδονή ή οποία τόν οδηγεί στήν οδύνη τών παθών. Τά πάθη θά οδηγήσουν τόν εμπαθή καί εσκοτισμένο νού,  σέ κάθε ανωμαλία, ακόμη καί στήν ομοφυλία η οποία είναι απόρροια τής απουσίας τού Θεού, καί εμφανίζεται γιά νά απομακρύνει ακόμη περισσότερο τόν άνθρωπο από τόν Θεό καί δημιουργό του. Διότι ο Θεός έπλασε τά δύο φύλα γιά νά ενωθούν μεταξύ τους καί νά γίνουν ένα καί τώρα αυτά μέ τήν επήρεια τού διαβόλου γίνονται δύο ξένα καί εχθρικά μεταξύ τους. 
Επίσης ο διάβολος μέσω αυτής τής αλλόκοτης επιθυμίας παρασύρει σέ μάχη αυτά τά δύο μέρη καί μέ τόν εαυτό τους καί μεταξύ τους καί τούς οδηγεί ολίγον κατ’ ολίγον στήν μοναξιά τού εγωϊσμού τους καί στόν ψυχολογικό μαρασμό. 
Σάν πνευματικός αλλά καί σαν ψυχολόγος  πού έχω αντιμετωπίσει εκατοντάδες τέτοιες περιπτώσεις, έχω διαπιστώσει πώς, οί παρά φύση καταστάσεις είναι πιό δύσκολες καί πιό δυσάρεστες, ώστε θά μπορούσε κανείς νά πεί πώς ηδονή δέν έχουν, έχουν μάλλον οδύνη, καί θεωρώ από ψυχολογικής πλευράς πώς παράγουν ψυχολογικό πρόβλημα, αλλά καί προκαλούνται επίσης λόγο ψυχολογικών προβλημάτων, είναι αμφίδρομη κατάσταση, διότι οί εμπαθής δέν έχουν τήν γνήσια ηδονή πού είναι η φυσική, καί επόμενο είναι νά έχουν έλλειψη αγάπης, καί έχθρα μεταξύ τους. Όταν όμως ο Θεός μάς εγκαταλείπει είναι λογικό τίποτε νά μήν λειτουργεί φυσιολογικά καί ο άνθρωπος νά οδηγείται στόν παραλογισμό, στήν απομόνωση τού εγωισμού, καί στήν ψυχασθένεια.                

Ο έρωτας,  ως λειτουργία, ή διάθεση, ή δραστηριότητα, είναι κίνηση εξόδου από τό εγώ, είναι αγάπη πρός θεραπεία, είναι προσφορά καί θυσία.  Διότι η, ή ο αγαπημένος μας σύντροφος δέν ζητάει από εμάς μόνον ηδονή  καί ικανοποίηση, (πίθηκος καί ένστικτο) μέ όση τέχνη καί επιδεξιότητα καί άν παρέχεται, αλλά μέσα από αυτή τήν άμεση καί προσωπική ανθρώπινη σχέση, (προσωπικότητα) αναζητά τήν συναισθηματική κάλυψη, τήν ζεστασιά τής παρουσίας μιάς προσωπικότητας πού εμπιστεύεται, τήν παρηγοριά, τήν τρυφερότητα, καί τό αίσθημα τής ασφάλειας, αλλά καί κάτι πιό βαθύ καί λογικό, ζητάει τήν εμπειρία τής επικοινωνίας, τό άγγιγμα τής ψυχής, τήν λάμψη στό βάθος τών ματιών (άνθρωπος καί νούς) τήν υπόσχεση καί τήν κατανόηση πού κρύβεται στό δάκρυ, τό πέρασμα καί μοίρασμα τής δύναμης αλλά καί τό συμπάσχην τής αδυναμίας, καί τέλος τήν συνάντηση αυτής τής ίδιας τής ζωής.

Έρωτας λοιπόν, δέν είναι κάτι γιαά έναν άνθρωπο, πού αισθανόμαστε  ή κάνουμε.

Είναι στάση ζωής καί όχι πράξη στιγμής. Δέν αισθάνομαι απλά αλλά νιώθω βαθειά καί έχω συναισθήματα, διότι η ψυχή αγαπά καί η αγάπη είναι προσφορά καί θυσία.

Όταν ο άνθρωπος στερείται όλα αυτά, τά αναζητάει, όταν δέν τά βρίσκει ή ζει μέ υποκατάστατα καί  βιώνει τόν παραλογισμό, κινδυνεύει από σχιζοφρένεια. Διότι όλα αυτά     είναι μέσα στό DNA τού, είναι προγραμματισμένος από τόν δημιουργό του νά ζήσει έτσι. Νά αναζητήσει τό έτερον ήμισυ, διότι έτσι ολοκληρώνεται σάν ύπαρξη (καί έσονται  οί δύο είς σάρκα μίαν) διά τούτο ο Γάμος είναι μυστήριο, τό οποίον ούτε ο μοναχός πού μονάζει καί κλείνετε στό κελί του μπορεί νά τό αποφύγει, καί ο οποίος από τόν γάμο καί αυτός προέκυψε. Διά τούτο ο Χριστός ευλογεί πρώτα τόν γάμο καί μετά τόν μοναχισμό, ο οποίος κατ'ουσίαν  είναι επίσης γάμος. Είναι ένας αιώνιος έρωτας γιά τό Θείο. 

Πρωτίστως ο έρωτας, είναι έξοδος τού νού από τό εγώ καί τήν απομόνωση, πρός αναζήτηση τής ολοκλήρωσης τής ψυχής μέ τήν ενέργεια τής αγάπης καί τής θυσίας.

Οί αληθινά ερωτευμένοι δέν νιώθουν τόν άλλο ώς ξένο καί ανταγωνιστή.

Δέν διεκδικούν, δέν απαιτούν, δέν φοβούνται. Οί αληθινά ερωτευμένοι δέν γνωρίζουν πού σταματά τό εγώ καί αρχίζει τό εσύ, πού σταματάει η δική τους ζωή καί πού αρχίζει τού άλλου… είναι πνοή καί ζωή τής ίδιας καί μιάς ύπαρξης, διότι έσονται οί δύο είς σάρκα μίαν. Καί η αγάπη τους είναι αιώνια (κατά τό ανθρώπινο) διότι ο Θεός είναι αιώνιος, καί ο Θεός Αγάπη εστί καί είναι ο ίδιος η πηγή τής Αγάπης, γι’αυτό καί ο άνθρωπος έχει ανάγκη από αγάπη, καί θέλει νά ζεί γιά τήν αγάπη, η οποία ποτέ δέν τελειώνει. Τό εγώ έχει σύνορα καί τελειώνει εκεί πού συναντάει τό εσύ. Γι’αυτό ο άνθρωπος πρέπει νά αποδράσει από τήν μοναξιά τού εγώ του, ώστε νά βρει τήν θεραπεία από τό εσύ του, πού πρέπει νά πάψει νά τό αντιμετωπίζει μέ φόβο καί μέ τρόπο επιθετικό, αλλά μέ τρόπο ψυχοθεραπευτικό. Σάν πνευματικός καί ψυχολόγος πάντα λέω στά ζευγάρια τά νέα, παιδιά μου κάντε πόλεμο στήν καχυποψία, καί ποτέ μεταξύ σας.  Τούτο επιτυγχάνετε όταν μέσα στίς ψυχές τους οί άνθρωποι έχουν τόν Χριστό, καί ζούνε μία μυστηριακή ζωή κατά Χριστόν, η οποία δέν τελειώνει εδώ στήν Γή καί δεν έχει τέλος διότι τό πνεύμα δεν έχει τέλος αλλά οδηγεί στόν ουρανό καί είναι η αιώνια αγάπη, διότι ο Θεός είναι αγάπη.   

Ο Θεός είναι ατέλειωτος, η πορεία πρός τόν Θεό είναι ατελείωτη, διότι ο Θεός είναι αιώνιος, είναι ένας αιώνιος έρωτας...  ο άνθρωπος επίσης είναι ατελείωτος, έτσι καί ο έρωτάς του είναι ατελείωτος, διότι η πορεία του είναι πρός τόν ουρανό, η φράση στά μάτια σου αγάπη μου βλέπω τόν ουρανό δέν είναι τυχαία, κατά τό κατ’ εικόνα καί ομοίωση ο άνθρωπος λαχταράει καί πρόσβλέπει είς τό τέλειο, καί αιώνιο πού είναι ο Θεός καί δημιουργός του. Όποιος πιστεύει πώς ο έρωτας κάποτε σβήνει, σημαίνει,  πώς έχει φτωχά ιδανικά, πώς δέν γνωρίζει ποιός είναι ο προορισμός του, πώς μέσα του ζεί ένας πίθηκος, πώς δέν είναι πραγματικά ανθρώπινος καί πώς ο Θεός του, είναι μικρός καί φθηνός…  καί πώς ο Θεός του δέν είναι ο δικός μου Θεός.    

Πατέρας Ιωάννης Γλιόγκος…. 30.7 / 17.7 της Αγ. Μαρίνας   μέ τό Ορθόδοξο Ημ.

Από τόσον παλαιά λοιπόν ο έρως των ανθρώπων μεταξύ των είναι είναι ριζωμένος είς την φύσιν των και μας συνενώνει είς την αρχικήν μας κατάστασιν, και ζητεί να κάμη και πάλιν από τά δύο ένα και να επανορθώση το πάθημα του ανθρώπινου οργανισμού ώστε να μην παρεκκλίνει από τον χρήσιμο μονόδρομο τής ζωής…

                                                                                                                  Συμπόσιον.

στό επόμενο τεύχος, Θεού θέλοντος η συνέχεια. Τού επόμενου κεφαλαίου

Εάν τίς λαλεί, άς λαλεί ώς λαλών λόγια Θεού, εάν τίς υπηρετεί, άς υπηρετεί

ώς υπηρετών έκ τής δυνάμεως τήν οποίαν χορηγεί ο Θεός

πατέρας Ιωάννης 

ΟΜΙΛΙΑ: ΤΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, Η ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ, ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ - ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΔΙΟΣΚΟΥΡΩΝ 6 ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ

ΠΑΤΕΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΡΟΣ - ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ στο ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ...

ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ 10

ΠΑΤΕΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΡΟΣ - ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣστοΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ...

*Η ΑΣΚΗΣΗ ΤΣ ΗΣΥΧΙΑΣ * *Κείμενον **τού Πατρός **Ιωάννου Γλιόγκου **Πρωτοπρεσβυτέρου*Όταν υποφέρει κάποιος από τήν εσωτερική τρικυμία τών λογισμών, καί χάνει τόν ύπνο του καί τήν ηρεμία του έχουμε δύο τινά. Αφενός μέν είναι ήδη ασθενής, διότι δέν αντιμετώπισε εγκαίρως τό στρές καί τό άγχος, αίτια τά οποία κατά τήν Ορθόδοξη Αναλυτική Ψυχοθεραπεία είναι χωράφια επί τών οποίων καλλιεργούνται τά ψυχολογικά προβλήματα, αφετέρου δε, δέν είναι στήν πράξη Ορθόδοξος, παρά μόνον ίσως στήν θεωρία, υπό τήν έννοια τής φιλοσοφίας. «Σπουδάζετε ούν πυκνότερον συνέρχεσθαι είς ευχαριστία... περισσότερα »

Η φιλοσοφία ως μέθοδος ψυχοθεραπείας

ΠΑΤΕΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΡΟΣ - ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣστοΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ...

*Ο Λου Μαρίνοφ στο βιβλίο του "Πλάτωνας όχι Πρόζακ", προτείνει να διαβάζουμε Πλάτωνα, αντί να παίρνουμε τα αντικαταθλιπτικά χάπια Πρόζακ! Δε θα ήταν μεγάλο προνόμιο να μπο­ρούσαμε να μιλάμε για τους φόβους μας, τα άγχη μας ή για κάθε είδους στενοχώρια μας με τα μεγαλύτε­ρα πνεύματα της ιστορίας; Ασφαλώς θα αισθανόμα­σταν μεγάλη πνευματική ανακούφιση, αν κουβεντιά­ζαμε για τον θάνατο με τον Πλάτωνα ή με τον Καρτέσιο. Θα ανακαλύπταμε άγνωστες πτυχές του εαυ­τού μας αν ανοιγόμασταν στον Καντ, στον Αριστοτέ­λη ή στον Μοντεσκιέ. * [image: Αποτέλεσμα εικόνας για psychology] ... περισσότερα »

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ

ΠΑΤΕΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΡΟΣ - ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣστοΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ...

Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι. Η μοναξιά οι αιτίες της και τα προβλήματά της (loneliness) Είναι πιθανό ένας άνθρωπος να περιτριγυρίζεται από έναν σεβαστό αριθμό ατόμων, φίλους, γνωστούς, συναδέλφους, μια εκτεταμένη οικογένεια, από έναν σύντροφο ή ακόμη και να συζεί με κάποιον και παρ' όλα αυτά να αισθάνεται μοναξιά... Να βιώνει κατά κάποιο τρόπο μια συναισθηματική και κοινωνική απομόνωση. Μια απόσταση που αδυνατεί να γεφυρώσει ή ένα κενό που δεν μπορεί να γεμίσει. Τότε μιλάμε για το αίσθημα της μοναξιάς. Και είναι διαφορετικό από την μοναχικότητα. Η μοναξιά και η μοναχικότητα εί... περισσότερα »

Μία ψυχολογική τακτική αποτροπής τών τροχαίων ατυχημάτων...

ΠΑΤΕΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΡΟΣ - ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ στο ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ...

*Μελετήστε κάτι το διαφορετικό για να αντιμετωπιστεί η μάστιγα των τροχαίων και διαπιστώστε τα ¨κρυφά αίτια ¨ που προκαλούν τα τροχαία ατυχήματα και τις εκατόμβες νεκρών κάθε χρόνο*. *Στην τροχαία αστυνόμευση η πολιτεία κάνει τρομερά λάθη που κοστίζουν ζωές...**Ανακοινώνει για παράδειγμα λήψη αυξημένων Τροχονομικών μέτρων κατά τις εξόδους Πάσχα , Χριστούγεννα , Πρωτοχρονιάς κτλ , τακτική που ωθεί τον κόσμο σε μια χαλάρωση τον υπόλοιπο χρόνο με ολέθρια αποτελέσματα .* *Πέραν τούτων , θεωρούμε πλέον ότι τα άτομα που ρέπουν να εμπλακούν σε τροχαίο ατύχημα ή τελικά εμπλέκονται σε τροχαίο... περισσότερα »

• 
  πατέρας Ιωάννης Γλιόγκος

  κοινοποιήστε-ενημερώστε-μεταδώστε
  

  Αν σας άρεσε το θέμα προωθήστε το στους φίλους σας για να τους ενημερώσετε

  πατέρας Ιωάννης Αγ.Παρασκευή 23/2/2018

Περί Μυστικής Θεολογίας καί Ορθόδοξης Ψυχοθεραπείας

ΠΑΤΕΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΡΟΣ - ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣστοΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ...

Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΜΕΘΟΡΙΟ ΚΤΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΑΚΤΙΣΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ *Ἁγιορείτης ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ἕνας ἀπό τούς μεγαλύτερους ὑμνητές τῆς Παναγίας, ἀναφέρει μέ τή θεολογικότατη γλῶσσα του: «Ποιός μπορεῖ νά περιγράψει τά μεγαλεῖα σου Παρθένε Θεομῆτορ; Ἕνωσες τόν νοῦ μέ τόν Θεό, ἕνωσες τόν Θεό μέ τήν σάρκα· ἔκαμες τόν Θεό υἱό ἀνθρώπου καί τόν ἄνθρωπο υἱό Θεοῦ. Συμφιλίωσες τόν κόσμο μέ τόν ποιητή τοῦ κόσμου...». Καί συμπεραίνει ὁ θεῖος Πατήρ: «Ἑπομένως ἡ Παρθενομήτωρ εἶναι ἡ μόνη μεθόριο κτιστῆς καί ἄκτιστης φύσεως. Ὅσοι βέβαια γνωρίζουν τόν Θεό, θά ἀναγνωρίσουν καί αὐτήν ὡς χώρα τοῦ ἀχωρήτου κ... π...περισσότερα »

κεφάλαια στήν ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

ΠΑΤΕΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΡΟΣ - ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣστοΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ...

Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ (9) Εάν τίς διψά, ερχέσθω πρός μέ καί πινέτω. Είς τούτο δε έγκειται καί η θεραπεία τού ανθρώπου, (απαλλαγή τής ψυχής του από τά πάθη), η διαδικασία αυτή κυρίως είναι ψυχοθεραπευτική καί τήν ονομάζουμε αναγέννηση. Είναι δε αδύνατον η ψυχή τού ανθρώπου, στόν ταραγμένο αυτόν κόσμο καί μακριά από τόν Χριστό νά εύρη τήν ειρήνη καί τήν ανάπαυση, καθ’ ότι ο κόσμος όλος κείται έν τώ πονηρώ, καί ο πονηρός πειράζει αυτήν (τήν ψυχή) ακατάπαυστα, ώστε νά είναι αδύνατον διά τόν άνθρωπο τού κόσμου τούτου καί μακριά από τήν Εκκλησία,νά ησυχάσει καί νά ζήσει μία ήρεμη ζωή. Ειρήνη ...περισσότερα »