05-06.ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ Η ΠΑΡΑΜΟΝΗ & ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ...
ΠΑΤΕΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΡΟΣ - ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣστοΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ...
Γιατί ο Μέγας Αγιασμός είναι άλλης αγιαστικής δυνάμεως από τον Μικρό Αγιασμό κάθε μηνός Επανερχόμεθα στο θέμα γιατί συστηματικά τα τελευταία χρόνια, κάποιοι Επίσκοποι και αγαπητοί συμπρεσβύτεροι παρασύρονται από κενοφανείς απόψεις και διδάσκουν τους πιστούς ότι ο Μέγας Αγιασμός της Παραμονής και της ημέρας των Θεοφανείων είναι της αυτής αγιαστικής δυνάμεως με τον αγιασμό που τελειται κάθε μήνα και σε κάθε περίσταση, γνωστό ως Μικρό Αγιασμό.
Οι Κληρικοί αυτοί δεν αντιλαμβάνονται ότι ο Μέγας Αγιασμός διαφέρει διότι έχει Αγιαστική Ευχή με διπλή επίκληση της Θείας Χάριτος, ομοία με του Μυστηρίου του Βαπτίσματος, ενώ ο αγιασμός κάθε μηνός δεν έχει αγιαστική του ύδατος ευχή αλλά μόνο την κατάδυση του Σταυρού, η δε ευχή που τίθεται σε μερικα Ευχολόγια είναι μεταγενεστέρα και προσετέθη από αμαθείς περί τα πνευματικα λογίους. Ας μας απαντήσουν στο ερώτημα: Σε περίπτωση κλινικού Βαπτίσματος θα χρησιμοποιήσουν Μέγα ή Μικρό Αγιασμό;
Παραθέτουμε στη συνέχεια το σχετικό άρθρο που δημοσιεύσαμε το έτος 2004, με τις θεολογικές θέσεις που παρελάβαμε από την Θεολογία της Εκκλησίας μας, τις οποίες και μας εβεβαίωσαν οι σύγχρονοι Γέροντες, οι μεταλαμπαδευταί του Ορθοδόξου βιώματος, τους οποίους, χάριτι Θεού, εγνωρίσαμε:
Στις 5 Ιανουαρίου, τελείται στους Ορθοδόξους Ιερούς Ναούς η Ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού και εν συνεχεία οι ιερείς θα αγιάσουν τα σπίτια όσων χριστιανών το επιθυμούν και το ζητήσουν.
Η ίδια Ακολουθία θα τελεσθεί και αύριο, εορτή των Θεοφανείων, κατά την οποία εορτή πανηγυρίζουμε με το γεγονός της Φανερώσεως επί της γης του Χριστού ως Μονογενούς Υιού και λόγου του Θεού Πατρός. Ταυτοχρόνως εορτάζουμε και τη φανέρωση της Αγίας Τριάδας, καθ’ ότι, όπως ψάλλει η Εκκλησία μας «Τριάδος η φανέρωσις εν Ιορδάνη γέγονεν».
Ο αγιασμός και των δύο ημερών, 5ης και 6ης Ιανουαρίου, είναι ίδιος. Δηλαδή έχει την ίδια αγιαστική δύναμη.
Μερικοί, όμως, παρασυρόμενοι από το γεγονός ότι την παραμονή των Θεοφανείων παραλείπεται η ανάγνωση της πρώτης μεγάλης Ευχής ισχυρίζονται ότι, ένεκα αυτής της ελλείψεως, ο αγιασμός της 6ης Ιανουαρίου είναι μεγαλυτέρας αγιαστικής χάριτος. Οι υποστηρικτές αυτής της απόψεως δεν έχουν δίκιο, διότι η παραλειπομένη ευχή δεν είναι αγιαστική αλλά κηρυκτική. Αναλύει θεολογικά το νόημα της εορτής χωρίς, όμως, να περιέχει επίκληση της αγιαστικής Θ. Χάριτος.
Πραγματική διαφορά αγιαστικής δυνάμεως υπάρχει μεταξύ του Μεγάλου Αγιασμού και του Μικρού αγιασμού που τελείται στην αρχή κάθε μηνός.
Η διαφορά αγιαστικής Χάριτος Μικρού και Μεγάλου Αγιασμού δεν είναι ποιοτική αλλά ποσοτική. Δεν διαφέρει η ποιότητα της Θ. Χάριτος, η Οποία είναι η αυτή πάντοτε αλλά διαφέρει η ποσότητα. Το ίδιο συμβαίνει και με την Ιερωσύνη. Και οι τρεις βαθμοί της, Επίσκοπος, Πρεσβύτερος, Διάκονος έχουν λάβει την ίδια ποιότητα Θ. Χάριτος αλλά όχι την ίδια ποσότητα και γι’ αυτό υπάρχει διαφορά στην ενέργεια των τριών βαθμίδων της Ιερωσύνης.
Ο Μέγας Αγιασμός είναι το σπουδαιότερο φάρμακο της Εκκλησίας μας μετά τη Θ. Κοινωνία και γι’ αυτό μεταλαμβάνουμε του αγιασμού πριν να λάβουμε το αντίδωρο, ενώ, αντιθέτως, ο μικρός Αγιασμός, ως τέταρτος κατά σειράν δυνάμεως, λαμβάνεται μετά το αντίδωρο. Μέγα Αγιασμό λαμβάνουν και όσοι δεν έχουν τις προϋποθέσεις και την ανάλογη προετοιμασία για τη Θ. Μετάληψη.
Ο Μέγας Αγιασμός συνδέεται άμεσα με το μυστήριο της Μετανοίας και την Εξομολόγηση, καθ’ ότι η αρχή του ανάγεται στο βάπτισμα μετανοίας του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, το οποίο ενεργοποιήθηκε και ολοκληρώθηκε με την Παρουσία και την Βάπτιση του Κυρίου μας στον Ιορδάνη ποταμό.
Η σύνδεση του Μ. Αγιασμού με το μυστήριο της Μετανοίας επιτάσσει να προηγείται της μεταλήψεως του Μέγας. Αγιασμού νηστεία άνευ ελαίου, δεδομένου ότι η νηστεία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη μετάνοια. Η ανέλαιος νηστεία για την μετάληψη του Μ. Αγιασμού τηρείται πάντοτε και όχι μόνο κατά την παραμονή των Θεοφανείων, εφ’ όσον μετάληψη Μεγάλου Αγιασμού γίνεται καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.
Μερικοί επιμένουν να πιουν Μ. Αγιασμό την παραμονή των Θεοφανείων, χωρίς να έχουν νηστέψει το λάδι, συνεπικουρούμενοι και από κάποιους ιερείς που τους εξοπλίζουν με το τάχα… ακαταμάχητο επιχείρημα: «Μα, γιατί να χρειάζεται να νηστέψουμε το λάδι για να πιούμε Μ. Αγιασμό, αφού με αυτόν ραντίζουμε τους τοίχους και τον χύνουμε στο έδαφος;».
Οι άνθρωποι που προτάσσουν αυτό το επιχείρημα πρέπει να γνωρίζουν ότι μόνο δύο ημέρες (5 και 6 Ιανουαρίου) το χρόνο ο Μέγας Αγιασμός ρίπτεται στο έδαφος και ραντίζεται και αυτό, για να αγιασθεί το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε και κινούμεθα εμείς οι άνθρωποι. Το πάτωμα και τα πλακάκια δεν μπορούν να νηστέψουν! Οι πιστοί, όμως, μπορούμε και πρέπει να νηστέψουμε, γιατί, όπως προείπαμε, ο Μέγας Αγιασμός συνδέεται με το μυστήριο της Μετανοίας.
Εξαίρεση στην ανέλαιο νηστεία γίνεται αν συμπέσει η παραμονή των Θεοφανείων, ημέρα Σάββατο ή Κυριακή, οπότε γίνεται κατάλυση ελαίου, διότι ποτέ δεν νηστεύουμε το λάδι, τα Σάββατα και τις Κυριακές παρεκτός μόνο το Μέγα Σάββατο.
Οι αγιαστικές Ευχές καθιστούν το νερό του Μ. Αγιασμού ισοδύναμο με το νερό της βαπτίσεως και γι’ αυτό ο Μ. Αγιασμός χρησιμοποιείται για την βάπτιση βρεφών, που είναι ετοιμοθάνατα, ή βαρειά άρρωστα προς συντόμευση της Ακολουθίας της Βαπτίσεως. Επίσης, εάν τελεσθεί βάπτιση την ημέρα των Θεοφανείων χρησιμοποιείται στην κολυμβήθρα Μέγας Αγιασμός, χωρίς να αναγνωσθεί η Ευχή του Αγιασμού του ύδατος αλλά μόνο τα λόγια, που αφορούν στον βαπτιζόμενο. Η Ακολουθία του Μικρού Αγιασμού (που τελείται κάθε μήνα) δεν περιέχει αγιαστική Ευχή, δηλαδή επίκληση της χάριτος του Αγίου Πνεύματος αλλά ο αγιασμός του ύδατος γίνεται μόνο με την κατάδυση του Τιμίου Σταυρού. Επίσης, ο Μικρός Αγιασμός ρίπτεται και ραντίζεται στο έδαφος καθ’ όλο το έτος εν αντιθέσει με τον Μεγάλο Αγιασμό, ο οποίος, όπως μαρτυρείται στους χειρογράφους κώδικες «ου ρίπτεται το σύνολον» (κωδ. 979 του Σινά) κατά τις λοιπές ημέρες, πλην των ημερών της παραμονής και της εορτής των Θεοφανείων.
Ο Μέγας Αγιασμός φυλάσσεται καθ’ όλο το έτος στο Ιερό Βήμα του Ναού και χρησιμοποιείται από τους Ιερείς στις περιπτώσεις, που προαναφέραμε αλλά και σε άλλες περιστάσεις. Συνεπώς δεν συντρέχει λόγος να φυλάσσεται και στα σπίτια των χριστιανών, δεδομένου ότι για να διατηρηθεί στο σπίτι πρέπει να επικρατούν σ’ αυτό πνευματικές συνθήκες. Εξ άλλου η Εκκλησία μας είναι το «ταμείον της Θ. Χάριτος» και φυσικά δεν θα αρνηθεί ποτέ να μας χορηγήσει τον Μεγάλο Αγιασμό, όταν η περίσταση το καλέσει και ο Πνευματικός κρίνει ότι θα αποβεί «προς ωφέλειαν επιτήδειος».
Γιατί ο Μέγας Αγιασμός είναι άλλης αγιαστικής δυνάμεως από τον Μικρό Αγιασμό κάθε μηνός Επανερχόμεθα στο θέμα γιατί συστηματικά τα τελευταία χρόνια, κάποιοι Επίσκοποι και αγαπητοί συμπρεσβύτεροι παρασύρονται από κενοφανείς απόψεις και διδάσκουν τους πιστούς ότι ο Μέγας Αγιασμός της Παραμονής και της ημέρας των Θεοφανείων είναι της αυτής αγιαστικής δυνάμεως με τον αγιασμό που τελειται κάθε μήνα και σε κάθε περίσταση, γνωστό ως Μικρό Αγιασμό.
Οι Κληρικοί αυτοί δεν αντιλαμβάνονται ότι ο Μέγας Αγιασμός διαφέρει διότι έχει Αγιαστική Ευχή με διπλή επίκληση της Θείας Χάριτος, ομοία με του Μυστηρίου του Βαπτίσματος, ενώ ο αγιασμός κάθε μηνός δεν έχει αγιαστική του ύδατος ευχή αλλά μόνο την κατάδυση του Σταυρού, η δε ευχή που τίθεται σε μερικα Ευχολόγια είναι μεταγενεστέρα και προσετέθη από αμαθείς περί τα πνευματικα λογίους. Ας μας απαντήσουν στο ερώτημα: Σε περίπτωση κλινικού Βαπτίσματος θα χρησιμοποιήσουν Μέγα ή Μικρό Αγιασμό;
Παραθέτουμε στη συνέχεια το σχετικό άρθρο που δημοσιεύσαμε το έτος 2004, με τις θεολογικές θέσεις που παρελάβαμε από την Θεολογία της Εκκλησίας μας, τις οποίες και μας εβεβαίωσαν οι σύγχρονοι Γέροντες, οι μεταλαμπαδευταί του Ορθοδόξου βιώματος, τους οποίους, χάριτι Θεού, εγνωρίσαμε:
Στις 5 Ιανουαρίου, τελείται στους Ορθοδόξους Ιερούς Ναούς η Ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού και εν συνεχεία οι ιερείς θα αγιάσουν τα σπίτια όσων χριστιανών το επιθυμούν και το ζητήσουν.
Η ίδια Ακολουθία θα τελεσθεί και αύριο, εορτή των Θεοφανείων, κατά την οποία εορτή πανηγυρίζουμε με το γεγονός της Φανερώσεως επί της γης του Χριστού ως Μονογενούς Υιού και λόγου του Θεού Πατρός. Ταυτοχρόνως εορτάζουμε και τη φανέρωση της Αγίας Τριάδας, καθ’ ότι, όπως ψάλλει η Εκκλησία μας «Τριάδος η φανέρωσις εν Ιορδάνη γέγονεν».
Ο αγιασμός και των δύο ημερών, 5ης και 6ης Ιανουαρίου, είναι ίδιος. Δηλαδή έχει την ίδια αγιαστική δύναμη.
Μερικοί, όμως, παρασυρόμενοι από το γεγονός ότι την παραμονή των Θεοφανείων παραλείπεται η ανάγνωση της πρώτης μεγάλης Ευχής ισχυρίζονται ότι, ένεκα αυτής της ελλείψεως, ο αγιασμός της 6ης Ιανουαρίου είναι μεγαλυτέρας αγιαστικής χάριτος. Οι υποστηρικτές αυτής της απόψεως δεν έχουν δίκιο, διότι η παραλειπομένη ευχή δεν είναι αγιαστική αλλά κηρυκτική. Αναλύει θεολογικά το νόημα της εορτής χωρίς, όμως, να περιέχει επίκληση της αγιαστικής Θ. Χάριτος.
Πραγματική διαφορά αγιαστικής δυνάμεως υπάρχει μεταξύ του Μεγάλου Αγιασμού και του Μικρού αγιασμού που τελείται στην αρχή κάθε μηνός.
Η διαφορά αγιαστικής Χάριτος Μικρού και Μεγάλου Αγιασμού δεν είναι ποιοτική αλλά ποσοτική. Δεν διαφέρει η ποιότητα της Θ. Χάριτος, η Οποία είναι η αυτή πάντοτε αλλά διαφέρει η ποσότητα. Το ίδιο συμβαίνει και με την Ιερωσύνη. Και οι τρεις βαθμοί της, Επίσκοπος, Πρεσβύτερος, Διάκονος έχουν λάβει την ίδια ποιότητα Θ. Χάριτος αλλά όχι την ίδια ποσότητα και γι’ αυτό υπάρχει διαφορά στην ενέργεια των τριών βαθμίδων της Ιερωσύνης.
Ο Μέγας Αγιασμός είναι το σπουδαιότερο φάρμακο της Εκκλησίας μας μετά τη Θ. Κοινωνία και γι’ αυτό μεταλαμβάνουμε του αγιασμού πριν να λάβουμε το αντίδωρο, ενώ, αντιθέτως, ο μικρός Αγιασμός, ως τέταρτος κατά σειράν δυνάμεως, λαμβάνεται μετά το αντίδωρο. Μέγα Αγιασμό λαμβάνουν και όσοι δεν έχουν τις προϋποθέσεις και την ανάλογη προετοιμασία για τη Θ. Μετάληψη.
Ο Μέγας Αγιασμός συνδέεται άμεσα με το μυστήριο της Μετανοίας και την Εξομολόγηση, καθ’ ότι η αρχή του ανάγεται στο βάπτισμα μετανοίας του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, το οποίο ενεργοποιήθηκε και ολοκληρώθηκε με την Παρουσία και την Βάπτιση του Κυρίου μας στον Ιορδάνη ποταμό.
Η σύνδεση του Μ. Αγιασμού με το μυστήριο της Μετανοίας επιτάσσει να προηγείται της μεταλήψεως του Μέγας. Αγιασμού νηστεία άνευ ελαίου, δεδομένου ότι η νηστεία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη μετάνοια. Η ανέλαιος νηστεία για την μετάληψη του Μ. Αγιασμού τηρείται πάντοτε και όχι μόνο κατά την παραμονή των Θεοφανείων, εφ’ όσον μετάληψη Μεγάλου Αγιασμού γίνεται καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.
Μερικοί επιμένουν να πιουν Μ. Αγιασμό την παραμονή των Θεοφανείων, χωρίς να έχουν νηστέψει το λάδι, συνεπικουρούμενοι και από κάποιους ιερείς που τους εξοπλίζουν με το τάχα… ακαταμάχητο επιχείρημα: «Μα, γιατί να χρειάζεται να νηστέψουμε το λάδι για να πιούμε Μ. Αγιασμό, αφού με αυτόν ραντίζουμε τους τοίχους και τον χύνουμε στο έδαφος;».
Οι άνθρωποι που προτάσσουν αυτό το επιχείρημα πρέπει να γνωρίζουν ότι μόνο δύο ημέρες (5 και 6 Ιανουαρίου) το χρόνο ο Μέγας Αγιασμός ρίπτεται στο έδαφος και ραντίζεται και αυτό, για να αγιασθεί το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε και κινούμεθα εμείς οι άνθρωποι. Το πάτωμα και τα πλακάκια δεν μπορούν να νηστέψουν! Οι πιστοί, όμως, μπορούμε και πρέπει να νηστέψουμε, γιατί, όπως προείπαμε, ο Μέγας Αγιασμός συνδέεται με το μυστήριο της Μετανοίας.
Εξαίρεση στην ανέλαιο νηστεία γίνεται αν συμπέσει η παραμονή των Θεοφανείων, ημέρα Σάββατο ή Κυριακή, οπότε γίνεται κατάλυση ελαίου, διότι ποτέ δεν νηστεύουμε το λάδι, τα Σάββατα και τις Κυριακές παρεκτός μόνο το Μέγα Σάββατο.
Οι αγιαστικές Ευχές καθιστούν το νερό του Μ. Αγιασμού ισοδύναμο με το νερό της βαπτίσεως και γι’ αυτό ο Μ. Αγιασμός χρησιμοποιείται για την βάπτιση βρεφών, που είναι ετοιμοθάνατα, ή βαρειά άρρωστα προς συντόμευση της Ακολουθίας της Βαπτίσεως. Επίσης, εάν τελεσθεί βάπτιση την ημέρα των Θεοφανείων χρησιμοποιείται στην κολυμβήθρα Μέγας Αγιασμός, χωρίς να αναγνωσθεί η Ευχή του Αγιασμού του ύδατος αλλά μόνο τα λόγια, που αφορούν στον βαπτιζόμενο. Η Ακολουθία του Μικρού Αγιασμού (που τελείται κάθε μήνα) δεν περιέχει αγιαστική Ευχή, δηλαδή επίκληση της χάριτος του Αγίου Πνεύματος αλλά ο αγιασμός του ύδατος γίνεται μόνο με την κατάδυση του Τιμίου Σταυρού. Επίσης, ο Μικρός Αγιασμός ρίπτεται και ραντίζεται στο έδαφος καθ’ όλο το έτος εν αντιθέσει με τον Μεγάλο Αγιασμό, ο οποίος, όπως μαρτυρείται στους χειρογράφους κώδικες «ου ρίπτεται το σύνολον» (κωδ. 979 του Σινά) κατά τις λοιπές ημέρες, πλην των ημερών της παραμονής και της εορτής των Θεοφανείων.
Ο Μέγας Αγιασμός φυλάσσεται καθ’ όλο το έτος στο Ιερό Βήμα του Ναού και χρησιμοποιείται από τους Ιερείς στις περιπτώσεις, που προαναφέραμε αλλά και σε άλλες περιστάσεις. Συνεπώς δεν συντρέχει λόγος να φυλάσσεται και στα σπίτια των χριστιανών, δεδομένου ότι για να διατηρηθεί στο σπίτι πρέπει να επικρατούν σ’ αυτό πνευματικές συνθήκες. Εξ άλλου η Εκκλησία μας είναι το «ταμείον της Θ. Χάριτος» και φυσικά δεν θα αρνηθεί ποτέ να μας χορηγήσει τον Μεγάλο Αγιασμό, όταν η περίσταση το καλέσει και ο Πνευματικός κρίνει ότι θα αποβεί «προς ωφέλειαν επιτήδειος».
ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ
Τα Θεοφάνεια των Παλαιοημερολογιτών στον Πειραιά Την τελετή του Αγιασμού των Υδάτων τέλεσαν και εφέτος στον Πειραιά οι Παλαιοημερολογίτες. Περίπου 4.000 άνθρωποι σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ΕΛ.ΑΣ παρακολούθησαν στο κεντρικό λιμάνι του Πειραιά την Τελετή του Αγιασμού των Υδάτων που τέλεσε ο Αρχιεπίσκοπος των Γ.Ο.Χ. κ. Καλλίνικος συμπαραστατούμενος από τον μητροπολίτη Πειραιώς και Σαλαμίνος κ. Γερόντιο και άλλους ιεράρχες της Εκκλησίας των Παλαιοημερολογιτών. Ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας κ. Θ. Δρίτσας, ο πρόεδρος της Ενωσης Κεντρώων κ. Β. Λεβέντης,η εκπρόσωπος του Προέδρου της Βουλ... περισσότερα »
Τα Θεοφάνεια των Παλαιοημερολογιτών στον Πειραιά Την τελετή του Αγιασμού των Υδάτων τέλεσαν και εφέτος στον Πειραιά οι Παλαιοημερολογίτες. Περίπου 4.000 άνθρωποι σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ΕΛ.ΑΣ παρακολούθησαν στο κεντρικό λιμάνι του Πειραιά την Τελετή του Αγιασμού των Υδάτων που τέλεσε ο Αρχιεπίσκοπος των Γ.Ο.Χ. κ. Καλλίνικος συμπαραστατούμενος από τον μητροπολίτη Πειραιώς και Σαλαμίνος κ. Γερόντιο και άλλους ιεράρχες της Εκκλησίας των Παλαιοημερολογιτών. Ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας κ. Θ. Δρίτσας, ο πρόεδρος της Ενωσης Κεντρώων κ. Β. Λεβέντης,η εκπρόσωπος του Προέδρου της Βουλ... περισσότερα »
Ο Μεγαλος Αγιασμος τελεῖται κάθε χρόν οτήν 5η καί 6η Ἰανουαρίου. Πολλοί εἶναι αὐτοί οἱ ὁποῖοι ρωτοῦν ἄν ὁ Ἁγιασμός αὐτός πίνεται, χρησιμοποιεῖται γιά ραντισμό, φυλάσσεται στά σπίτια καί ἄν ἀντικαθιστᾶ τή θεία Κοινωνία. Τό κείμενο πού ἀκολουθεῖ, ἀποτελεῖ «εἰδική γνωμοδότηση περί τοῦ θέματος τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ, <δηλ. πῶς λαμβάνεται αὐτός παρά τῶν χριστιανῶν, ἐάν φυλάσσεται καί ἐάν ἀπ' αὐτόν μεταλαμβάνουν» οἱπιστοί>
Ἀρχικῶς αὐτή δημοσιεύθηκε πρός ἐνημέρωση τῶν εὐλαβέστατων Ἐφημερίων καί πληροφόρηση τῶν πιστῶν.
Α)Ὑπάρχει διαφορά ἀνάμεσα στό Μεγάλο Ἁγιασμό πού τελεῖται τήν παραμονή τῶν Θεοφανείων καί ἐκεῖνον τῆς κύριας ἡμέρας τῆς ἑορτῆς; Ὁ Μεγάλος Ἁγιασμός πού τελεῖται τήν παραμονή τῶν Θεοφανείων καί ἀν ήμερα τῆς ἑορτῆς εἶναι ἀκριβῶς ὁ ἴδιος. Ἐσφαλμένα κάποιοι θεωροῦν ὅτι δῆθεν τελεῖται τήν παραμονή ὁ «μικρός Ἁγιασμός» καί τήν ἑπόμενηὁ «Μέγας». Καί στίς δύο περιπτώσεις τελεῖται ὁ Μεγάλος Ἁγιασμός. Μικρός Ἁγιασμός τελεῖται τήν πρώτη μέρα κάθε μήνα, καθώς καί ἐκτάκτως ὅταν τό ζητοῦν οἱ χριστιανοί, όταν έχουν προβλήματα ψυχικής καί πνευματικής έννοιας... Όπως επίσης καί σέ διάφορες περιστάσεις (ἐγκαίνια οἰκιῶν, καταστημάτων καί ἱδρυμάτων, σέθε μελίωση κτισμάτων κ.λ π.). Ὁ Μεγάλος Ἁγιασμός τελεῖται μόνο δύο φορές τό χρόνο (τήν 5η καί 6η Ἰανουαρίου) στό Ναό.
Β) Ποῦ φυλάσσεται ὁ Μέγας Ἁγιασμός καί γιά ποιό λόγο; ὉΜεγάλος Ἁγιασμός φυλάσσεται ὅλο τό χρόνο στό Ναό, γιά έναν πολύ συμαντικό λόγο... καί από αυτοό βγαίνει καί τό συμπέρασμα πώς δέν πρέπει νά φυλάσσεται καί στά σπίτια τών πιστών ώς κάτι απλό. Φυλάσσεται λοιπόν ὄχι ἄνευ λόγου. Καί ὁ λόγος δέν εἶναι ἄλλος, παρά γιά νά «μεταλαμβάνεται» ἀπό τούς πιστούς ὑπό ὁρισμένες συνθῆκες καί προϋποθέσεις. Συνηθισμένη εἶναι η περίπτωση πού ἀφορᾶ στούς διατελοῦντες ὑπό ἐπιτίμιο τοῦ Πνευματικοῦ, πού ἐμποδίζει τή συμμετοχή τους
στη θεία Κοινωνία, γιά ὁρισμένο καιρό, καί εἴθισται νά δίδεται σέ αὐτούς, γιά εὐλογία καί παρηγοριάτους, ο ΜέγαςἉγιασμός. Κανένα κώλυμα δέν ὑφίσταταιπρός τοῦτο, ἐφ' ὅσον μάλιστα βρίσκονται «ἐν μετανοίᾳ καί ἐξομολογήσει» (Κανόνας). Ἀπαραίτητα ὅμως πρέπει νά συνειδητοποιοῦν ὅτι ὁ Μέγας Ἁγιασμός δέν ὑποκαθιστᾶ οὔτε ἀντικαθιστᾶ τή θεία Κοινωνία τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ, γιά τήν ὁποία ὀφείλουν μέ τή μετάνοια νά προετοιμάζονται, γιά νά ἀπαλλαγοῦν ἀπό τά κωλύματα τῆς ἁμαρτίας, καί τού κανόνα, ὥστε νά ἀξιωθοῦν νά κοινωνήσουν τό ταχύτερο.
Γ) Μπορεῖ ὁ Μέγας Ἁγιασμός νά φυλάσσεται στό σπίτι καί νά πίνουν ἀπ' αὐτόν σέ καιρό ἀσθένειας ἤ γιά ἀποτροπή βασκανίας καί κάθε σατανικῆς ἐνέργειας; Όχι διότι αυτό έχει νά κάνει μέ τήν επέμβαση τής Ιεροσύνης πού πρέπει νά τελέσει Αγιασμό μέ εξορκισμούς, όταν τό πρόβλημα είναι ψυχικής καί πνευματικής φύσεως, η σέ περίπτωση παθολογικής ασθένειας τελείται Ευχέλαιο, καί σέ άλλες περιπτώσεις ο πνευματικός είναι αυτός ο οποίος λύνει καί τόν όποιον κανόνα λόγο ασθενείας.
η συνήθεια νά φυλάσσεται στά σπίτια στό εικονοστάσι είναι από τήν περίοδο τής Τουρκοκρατίας, καί ίσως νά επαναλυφθεί άν ποτέ βρεθούμε ξανά κάτω από τέτοιες συνθήκες...
Δ) Ποιά ἡ σχέση νηστείας καί Μεγάλου Ἁγιασμοῦ; Ἡ ἱστορική ἀρχή τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ εἶναι ἡ ἑξῆς:
ΣτήνἀρχαίαἘκκλησίατήνπαραμονήτῶνΘεοφανείων -ὅπωςτήνπαραμονήτοῦΠάσχακαίτῆςΠεντηκοστῆς- γινότανἡβάπτισητῶνΚατηχουμένων, δηλ. τῶννέωνχριστιανῶν. ΤάμεσάνυχτατελοῦντανὁἁγιασμόςτοῦὕδατοςγιάτήντελετήτοῦΒαπτίσματος·τότεεἰσήχθηἡσυνήθεια -ὅπωςμᾶςπληροφορεῖὁἅγιοςἸωάννηςὁΧρυσόστομος- οἱχριστιανοίνάπαίρνουνἀπότόἁγιασμένονερόκαίνάπίνουνἤνάτόμεταφέρουνστάσπίτιατουςγιάεὐλογίακαίνάτόδιατηροῦνὁλόκληροτόχρόνο· «∆ιάτοῦτοκαίἐνμεσονυκτίῳκατάτήνἑορτήνταύτηνἅπαντεςὑδρευσάμενοι, οἴκαδετάνάματαἀποτίθενται, καίεἰς
ἐνιαυτόνὁλόκληρονφυλάττουσιν» (ΛόγοςεἰςτόἅγιονβάπτισματοῦΣωτῆρος·ΡG 49, 366). Ἀργότεραὅμως, σέκαιρούςλειτουργικῆςπαρακμῆς, ἡἀκολουθίατοῦἉγιασμοῦἀπομονώθηκεἀπόαὐτήτοῦΒαπτίσματος, παρόλοπούδιατήρησεπολλάστοιχεῖατου. Παρέμεινεἡσυνήθειαὥστεοἱπιστοίνάπαίρνουνἀπότόἁγιασμένονερό «πρόςἁγιασμόνοἴκων», ὅπωςἀναφέρειἡκαθαγιαστικήεὐχήτοῦΜεγάλουἉγιασμοῦ. ΝωρίςἐπίσηςἐπικράτησεἡσυνήθειατῆςνηστείαςπρίνἀπότήνἑορτήτῶνΘεοφανείων, γιάδύολόγους: Πρῶτο, οἱδύομεγάλεςἑορτέςτῶνΧριστουγέννωνκαίτῶνΘεοφανείωνστήνἀρχαίαἘκκλησίαἦτανἑνωμένεςσέμία, αὐτήτῶνΘεοφανείωνἤἘπιφανείων, πούτελοῦταντήν 6ηἸανουαρίου (συνήθειαπούδιατηρεῖταιστήνἈρμενικήἘκκλησίαμέχρισήμερα)·ὅμωςὁἅγιοςἸωάννηςὁΧρυσόστομος (4οςαἰ.) χώρισετίςδύογιορτέςκαίὅρισεἡμένΓέννησητοῦΧριστοῦνάγιορτάζεταιτήν 25η∆εκεμβρίου, ἡδέΒάπτισηκαίφανέρωσητῆςἁγίαςΤριάδαςτήν 6ηἸανουαρίου. Πρίνἀπόκάθε∆εσποτικήἑορτήπροηγοῦνταννηστείαγιάτήνψυχικήκαίσωματικήκάθαρσητῶνπιστῶν. Ἄςθυμηθοῦμεπώςἡνηστείαἔχειμέσατηςτόστοιχεῖοτοῦπένθουςγιάτίςἁμαρτίες. Ἔτσιὅτανχώρισανοἱδύοἑορτές, ἡνηστείαπούπροηγοῦντανἀκολούθησετήνἑορτήτῶνΧριστουγέννων·γι' αὐτόἡἘκκλησίαὅρισενάνηστεύουμεμόνοτήνπαραμονήτῶνΘεοφανείωνσάνπροετοιμασίαγιάτήνἑορτή, καίὄχιπερισσότερεςἡμέρες, γιατίβρι-σκόμαστεσέἑορταστικήπερίοδο, τόἅγιο∆ωδεκαήμερο. Καίδεύτερο·ἀρχαίασυνήθειαἦτανἐπίσηςαὐτοίπούθάβαπτίζονταννάνηστεύουνκαίμαζίμέαὐτούςοἱἈνάδοχοι, οἱσυγγενεῖς, ἀλλάκαίἄλλοιχριστιανοίοἱὁποῖοιτηροῦσανἐθελοντικάνηστεία «ὑπέρτῶνβαπτιζομένων». ∆ένἦτανλοιπόνδύσκολοστήσυνείδησητῶνχριστιανῶννάσυνδεθοῦνἡπόσητοῦἁγιασμοῦκαίἡνηστεία, χωρίςνάὑπάρχειαἰτιώδηςσχέσημεταξύαὐτῶν. Ἔτσιλοιπόν, μεταφέρονταςτόζήτημαστήσημερινήἐποχήμποροῦμενάποῦμεὅτιοἱτακτικῶςμεταλαμβάνοντεςτῶνἁγίωνΜυστηρίωνκαίτηροῦντεςτίςνηστεῖεςτῆςἘκκλησίαςμας, ὅπωςκαίτῆς 5ηςἸανουαρίου, εἶναιἤδηἕτοιμοιὥστενάπιοῦνἀπότόΜεγάλοἉγιασμότῆς 5ηςκαί 6ηςἸανουαρίου. Σέἄλληπερίπτωση, ἐνδείκνυταινάτελοῦνσχετικήνηστεία, ὅπωςὁρίζεισ' αὐτούςὁΠνευματικός κανόνας ἄςμήνὑστεροῦνστήνπνευματικήνηστείαἀπέχοντες «ἀπόπαντόςμολυσμοῦσαρκόςτεκαίπνεύματος, ἐπι-τελοῦντεςἁγιωσύνηνἐνφόβῳΘεοῦ» (Β ́Κορ. 7,1).
ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑΘΕΟΦΑΝΕΙΑ.
ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ
*Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟΝ... Ο ΕΠΙΦΑΝΕΙΣ ΧΡΙΣΤΕ Ο ΘΕΟΣ ΣΩΣΟΝ ΤΟΝ ΛΑΟΝ ΣΟΥ... Τα Αγία Θεοφάνεια είναι μία από τις αρχαιότερες εορτές της εκκλησίας μας η οποία θεσπίσθηκε το 2ο αιώνα μ.Χ. και αναφέρεται στη φανέρωση της Αγίας Τριάδας κατά τη βάπτιση του Ιησού Χριστού. Η ιστορία της βάπτισης έχει ως εξής: Μετά από θεία εντολή ο Ιωάννης ο Πρόδρομος εγκατέλειψε την ερημική ζωή και ήλθε στον Ιορδάνη ποταμό όπου κήρυττε και βάπτιζε. Εκεί παρουσιάσθηκε κάποια ημέρα ο Ιησούς και ζήτησε να βαπτισθεί. Ο Ιωάννης, αν και το Άγιο Πνεύμα ...περισσότερα »
*Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟΝ... Ο ΕΠΙΦΑΝΕΙΣ ΧΡΙΣΤΕ Ο ΘΕΟΣ ΣΩΣΟΝ ΤΟΝ ΛΑΟΝ ΣΟΥ... Τα Αγία Θεοφάνεια είναι μία από τις αρχαιότερες εορτές της εκκλησίας μας η οποία θεσπίσθηκε το 2ο αιώνα μ.Χ. και αναφέρεται στη φανέρωση της Αγίας Τριάδας κατά τη βάπτιση του Ιησού Χριστού. Η ιστορία της βάπτισης έχει ως εξής: Μετά από θεία εντολή ο Ιωάννης ο Πρόδρομος εγκατέλειψε την ερημική ζωή και ήλθε στον Ιορδάνη ποταμό όπου κήρυττε και βάπτιζε. Εκεί παρουσιάσθηκε κάποια ημέρα ο Ιησούς και ζήτησε να βαπτισθεί. Ο Ιωάννης, αν και το Άγιο Πνεύμα ...περισσότερα »
Γιατί ο Μέγας Αγιασμός είναι άλλης αγιαστικής δυνάμεως από τον Μικρό Αγιασμό κάθε μηνός Επανερχόμεθα στο θέμα γιατί συστηματικά τα τελευταία χρόνια, κάποιοι Επίσκοποι και αγαπητοί συμπρεσβύτεροι παρασύρονται από κενοφανείς απόψεις και διδάσκουν τους πιστούς ότι ο Μέγας Αγιασμός της Παραμονής και της ημέρας των Θεοφανείων είναι της αυτής αγιαστικής δυνάμεως με τον αγιασμό που τελειται κάθε μήνα και σε κάθε περίσταση, γνωστό ως Μικρό Αγιασμό.
Οι Κληρικοί αυτοί δεν αντιλαμβάνονται ότι ο Μέγας Αγιασμός διαφέρει διότι έχει Αγιαστική Ευχή με διπλή επίκληση της Θείας Χάριτος, ομοία με του Μυστηρίου του Βαπτίσματος, ενώ ο αγιασμός κάθε μηνός δεν έχει αγιαστική του ύδατος ευχή αλλά μόνο την κατάδυση του Σταυρού, η δε ευχή που τίθεται σε μερικα Ευχολόγια είναι μεταγενεστέρα και προσετέθη από αμαθείς περί τα πνευματικα λογίους. Ας μας απαντήσουν στο ερώτημα: Σε περίπτωση κλινικού Βαπτίσματος θα χρησιμοποιήσουν Μέγα ή Μικρό Αγιασμό;
Παραθέτουμε στη συνέχεια το σχετικό άρθρο που δημοσιεύσαμε το έτος 2004, με τις θεολογικές θέσεις που παρελάβαμε από την Θεολογία της Εκκλησίας μας, τις οποίες και μας εβεβαίωσαν οι σύγχρονοι Γέροντες, οι μεταλαμπαδευταί του Ορθοδόξου βιώματος, τους οποίους, χάριτι Θεού, εγνωρίσαμε:
Στις 5 Ιανουαρίου, τελείται στους Ορθοδόξους Ιερούς Ναούς η Ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού και εν συνεχεία οι ιερείς θα αγιάσουν τα σπίτια όσων χριστιανών το επιθυμούν και το ζητήσουν.
Η ίδια Ακολουθία θα τελεσθεί και αύριο, εορτή των Θεοφανείων, κατά την οποία εορτή πανηγυρίζουμε με το γεγονός της Φανερώσεως επί της γης του Χριστού ως Μονογενούς Υιού και λόγου του Θεού Πατρός. Ταυτοχρόνως εορτάζουμε και τη φανέρωση της Αγίας Τριάδας, καθ’ ότι, όπως ψάλλει η Εκκλησία μας «Τριάδος η φανέρωσις εν Ιορδάνη γέγονεν».
Ο αγιασμός και των δύο ημερών, 5ης και 6ης Ιανουαρίου, είναι ίδιος. Δηλαδή έχει την ίδια αγιαστική δύναμη.
Μερικοί, όμως, παρασυρόμενοι από το γεγονός ότι την παραμονή των Θεοφανείων παραλείπεται η ανάγνωση της πρώτης μεγάλης Ευχής ισχυρίζονται ότι, ένεκα αυτής της ελλείψεως, ο αγιασμός της 6ης Ιανουαρίου είναι μεγαλυτέρας αγιαστικής χάριτος. Οι υποστηρικτές αυτής της απόψεως δεν έχουν δίκιο, διότι η παραλειπομένη ευχή δεν είναι αγιαστική αλλά κηρυκτική. Αναλύει θεολογικά το νόημα της εορτής χωρίς, όμως, να περιέχει επίκληση της αγιαστικής Θ. Χάριτος.
Πραγματική διαφορά αγιαστικής δυνάμεως υπάρχει μεταξύ του Μεγάλου Αγιασμού και του Μικρού αγιασμού που τελείται στην αρχή κάθε μηνός.
Η διαφορά αγιαστικής Χάριτος Μικρού και Μεγάλου Αγιασμού δεν είναι ποιοτική αλλά ποσοτική. Δεν διαφέρει η ποιότητα της Θ. Χάριτος, η Οποία είναι η αυτή πάντοτε αλλά διαφέρει η ποσότητα. Το ίδιο συμβαίνει και με την Ιερωσύνη. Και οι τρεις βαθμοί της, Επίσκοπος, Πρεσβύτερος, Διάκονος έχουν λάβει την ίδια ποιότητα Θ. Χάριτος αλλά όχι την ίδια ποσότητα και γι’ αυτό υπάρχει διαφορά στην ενέργεια των τριών βαθμίδων της Ιερωσύνης.
Ο Μέγας Αγιασμός είναι το σπουδαιότερο φάρμακο της Εκκλησίας μας μετά τη Θ. Κοινωνία και γι’ αυτό μεταλαμβάνουμε του αγιασμού πριν να λάβουμε το αντίδωρο, ενώ, αντιθέτως, ο μικρός Αγιασμός, ως τέταρτος κατά σειράν δυνάμεως, λαμβάνεται μετά το αντίδωρο. Μέγα Αγιασμό λαμβάνουν και όσοι δεν έχουν τις προϋποθέσεις και την ανάλογη προετοιμασία για τη Θ. Μετάληψη.
Ο Μέγας Αγιασμός συνδέεται άμεσα με το μυστήριο της Μετανοίας και την Εξομολόγηση, καθ’ ότι η αρχή του ανάγεται στο βάπτισμα μετανοίας του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, το οποίο ενεργοποιήθηκε και ολοκληρώθηκε με την Παρουσία και την Βάπτιση του Κυρίου μας στον Ιορδάνη ποταμό.
Η σύνδεση του Μ. Αγιασμού με το μυστήριο της Μετανοίας επιτάσσει να προηγείται της μεταλήψεως του Μέγας. Αγιασμού νηστεία άνευ ελαίου, δεδομένου ότι η νηστεία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη μετάνοια. Η ανέλαιος νηστεία για την μετάληψη του Μ. Αγιασμού τηρείται πάντοτε και όχι μόνο κατά την παραμονή των Θεοφανείων, εφ’ όσον μετάληψη Μεγάλου Αγιασμού γίνεται καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.
Μερικοί επιμένουν να πιουν Μ. Αγιασμό την παραμονή των Θεοφανείων, χωρίς να έχουν νηστέψει το λάδι, συνεπικουρούμενοι και από κάποιους ιερείς που τους εξοπλίζουν με το τάχα… ακαταμάχητο επιχείρημα: «Μα, γιατί να χρειάζεται να νηστέψουμε το λάδι για να πιούμε Μ. Αγιασμό, αφού με αυτόν ραντίζουμε τους τοίχους και τον χύνουμε στο έδαφος;».
Οι άνθρωποι που προτάσσουν αυτό το επιχείρημα πρέπει να γνωρίζουν ότι μόνο δύο ημέρες (5 και 6 Ιανουαρίου) το χρόνο ο Μέγας Αγιασμός ρίπτεται στο έδαφος και ραντίζεται και αυτό, για να αγιασθεί το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε και κινούμεθα εμείς οι άνθρωποι. Το πάτωμα και τα πλακάκια δεν μπορούν να νηστέψουν! Οι πιστοί, όμως, μπορούμε και πρέπει να νηστέψουμε, γιατί, όπως προείπαμε, ο Μέγας Αγιασμός συνδέεται με το μυστήριο της Μετανοίας.
Εξαίρεση στην ανέλαιο νηστεία γίνεται αν συμπέσει η παραμονή των Θεοφανείων, ημέρα Σάββατο ή Κυριακή, οπότε γίνεται κατάλυση ελαίου, διότι ποτέ δεν νηστεύουμε το λάδι, τα Σάββατα και τις Κυριακές παρεκτός μόνο το Μέγα Σάββατο.
Οι αγιαστικές Ευχές καθιστούν το νερό του Μ. Αγιασμού ισοδύναμο με το νερό της βαπτίσεως και γι’ αυτό ο Μ. Αγιασμός χρησιμοποιείται για την βάπτιση βρεφών, που είναι ετοιμοθάνατα, ή βαρειά άρρωστα προς συντόμευση της Ακολουθίας της Βαπτίσεως. Επίσης, εάν τελεσθεί βάπτιση την ημέρα των Θεοφανείων χρησιμοποιείται στην κολυμβήθρα Μέγας Αγιασμός, χωρίς να αναγνωσθεί η Ευχή του Αγιασμού του ύδατος αλλά μόνο τα λόγια, που αφορούν στον βαπτιζόμενο. Η Ακολουθία του Μικρού Αγιασμού (που τελείται κάθε μήνα) δεν περιέχει αγιαστική Ευχή, δηλαδή επίκληση της χάριτος του Αγίου Πνεύματος αλλά ο αγιασμός του ύδατος γίνεται μόνο με την κατάδυση του Τιμίου Σταυρού. Επίσης, ο Μικρός Αγιασμός ρίπτεται και ραντίζεται στο έδαφος καθ’ όλο το έτος εν αντιθέσει με τον Μεγάλο Αγιασμό, ο οποίος, όπως μαρτυρείται στους χειρογράφους κώδικες «ου ρίπτεται το σύνολον» (κωδ. 979 του Σινά) κατά τις λοιπές ημέρες, πλην των ημερών της παραμονής και της εορτής των Θεοφανείων.
Ο Μέγας Αγιασμός φυλάσσεται καθ’ όλο το έτος στο Ιερό Βήμα του Ναού και χρησιμοποιείται από τους Ιερείς στις περιπτώσεις, που προαναφέραμε αλλά και σε άλλες περιστάσεις. Συνεπώς δεν συντρέχει λόγος να φυλάσσεται και στα σπίτια των χριστιανών, δεδομένου ότι για να διατηρηθεί στο σπίτι πρέπει να επικρατούν σ’ αυτό πνευματικές συνθήκες. Εξ άλλου η Εκκλησία μας είναι το «ταμείον της Θ. Χάριτος» και φυσικά δεν θα αρνηθεί ποτέ να μας χορηγήσει τον Μεγάλο Αγιασμό, όταν η περίσταση το καλέσει και ο Πνευματικός κρίνει ότι θα αποβεί «προς ωφέλειαν επιτήδειος».
