ΛΟΓΟΙ ΠΕΡΙ ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΑΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ

Η αμφισβήτηση των Αγίων μας μέσα στην πλάνη της «μεταπατερικότητας». του Νεκτάριου Δαπέργολα. Διδάκτορος Βυζαντινής Ιστορίας

*Πολύ συχνά αναφερόμαστε βεβαίως στο διαβόητο ενδοεκκλησιαστικό (;) ρεύμα της λεγόμενης «μεταπατερικότητας». Υπενθυμίζουμε ότι υπό τον βλάσφημο αυτό όρο ουσιαστικά εννοείται μία ολοένα και αυξανόμενη τάση που πρεσβεύει τον εκκλησιαστικό «εκσυγχρονισμό» σε βάρος των Ιερών Κανόνων και των Αγίων Πατέρων, οι οποίοι (παρότι φυσικά κάτι τέτοιο δεν ομολογείται πάντοτε ρητά) αντιμετωπίζονται εν πολλοίς ως ξεπερασμένοι, με αποτέλεσμα τη διαμόρφωση μιας νέας αναθεωρητικής «θεολογίας», δήθεν προσαρμοσμένης στις σύγχρονες ανάγκες και τα προβλήματα της σημερινής εποχής. Με κύριες πηγές εκπόρευση... περισσότερα »ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

Εφ' όλης τής ύλης... Απαντήσεις επί τού σχίσματος... στο ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ...

*πατέρας Ιωάννης Γλιόγκος πρωτοπρεσβύτερος - πνευματικός (Συγγραφεύς & Συντάκτης) 

προσοχή η ερμηνεία τών κωδικών στό τέλος τής σελ. * 1)...Κωδικός:202 Τό Ν.Η. εισήχθη παρανόμως, καί είς τούτο έγκειται Η ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΗΣ ΠΑΡΑΕΚΚΛΗΣΙΑΣ... διότι, Τό Γρηγοριανόν ή νέον ημερολόγιον, εισήχθη είς τήν Εκκλησίαν μονομερώς καί αντικανονικώς, παρά τά θέσμια τών επτά Οικουμενικών Συνόδων, καί τήν αιωνόβιον πράξιν τής Ορθοδόξου Εκκλησίας... 2)...Κωδικός:202 Τό Ν.Η. διέσπασε τήν ενότητα τής Εκκλησίας, καί είς τούτο έγκειται ώς... περισσότερα »

ΕΚ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

"Προσέχετε λοιπόν ο καθένας σας τον εαυτό του καθώς και όλο το ποίμνιο στο οποίο το Πνεύμα το Άγιο σας έθεσε επισκόπους, για να ποιμαίνετε την εκκλησία του Κυρίου και Θεού, που την απέκτησε με το ίδιο του το αίμα. Γιατί εγώ ξέρω τούτο, ότι μετά τη δική μου επίσκεψη θα εισβάλουν άναμεσά σας λύκοι επικίνδυνοι, που δεν θα σπλαχνίζονται καθόλου το ποίμνιο. Και από εσάς τους ίδιους θα παρουσιαστούν ορισμένοι άνδρες που θα διδάσκουν διαστρεβλωμένη την αλήθεια, με σκοπό να παρασύρουν τους μαθητές για να τους ακολουθήσουν" (Ευαγγελιστής Λουκάς, Πράξεις: 20, 28-30).

"Όποιος παραβαίνει τη διδαχή του Xριστού και δεν μένει σταθερά σ'αυτήν, αυτός δεν έχει τον Θεό. Όποιος παραμένει σταθερά στη διδαχή του Xριστού, αυτός έχει και τον Πατέρα και τον Υιό. Aν σας επισκέπτεται κάποιος και δεν διδάσκει αυτήν τη διδαχή, μην τον δέχεστε στο σπίτι σας και μην τον καλωσορίζετε. Γιατί στην πραγματικότητα, όποιος τον καλωσορίζει, γίνεται συμμέτοχος στα έργα αυτού τα πονηρά" (Ευαγγελιστής Ιωάννης, Β΄Επιστολή Ιωάννου: 1, 9-11)

Σύμφωνα με την Ορθόδοξη εκκλησιολογία, Εκκλησία και Ορθοδοξία ταυτίζονται. Η Εκκλησία είναι οπωσδήποτε Ορθόδοξη και η Ορθοδοξία είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, το Σώμα του Χριστού. Και επειδή ο Χριστός είναι ένας, άρα και η Εκκλησία είναι μία. Γι’ αυτό ποτέ δεν νοείται διαίρεση στην Εκκλησία. Μόνο χωρισμό από την Εκκλησία έχουμε. Σε συγκεκριμένες δηλαδή ιστορικές στιγμές οι αιρετικοί και οι σχισματικοί αποκόπηκαν απ’ αυτήν, κι έτσι έπαψαν να είναι μέλη της. Η Εκκλησία κατέχει το πλήρωμα της αλήθειας, όχι μιας αφηρημένης αλήθειας, αλλά ενός τρόπου ζωής που σώζει τον άνθρωπο από το θάνατο και τον κάνει ‘’κατά χάριν Θεό’’. Αντίθετα, η αίρεση αποτελεί ολική ή μερική άρνηση της αλήθειας, ένα κομμάτιασμά της, που έτσι παίρνει το χαρακτήρα και την παθολογία μιας ιδεολογίας. Χωρίζει τον άνθρωπο από τον τρόπο υπάρξεως που έδωσε ο Θεός στην Εκκλησία Του και τον θανατώνει πνευματικά.

Τα δόγματα επίσης, τα οποία περικλείουν τις υπερβατικές αλήθειες της πίστεώς μας, δεν είναι αφηρημένες έννοιες και διανοητικές συλλήψεις, ούτε, πολύ περισσότερο, μεσαιωνικός σκοταδισμός ή θεολογικός σχολαστικισμός. Εκφράζουν την εμπειρία και το βίωμα της Εκκλησίας. Γι’ αυτό, όταν υπάρχει διαφορά στα δόγματα, υπάρχει οπωσδήποτε και διαφορά στον τρόπο ζωής. Κι όποιος υποτιμά την ακρίβεια της πίστεως, δεν μπορεί να ζήσει την πληρότητα της εν Χριστώ ζωής. Ο Χριστιανός πρέπει να δεχθεί όλα όσα αποκάλυψε ο Χριστός. Όχι ένα ‘’μίνιμουμ’’, αλλά το σύνολο. Γιατί στην ολότητα και την ακεραιότητα της πίστεως διασώζονται η καθολικότητα και η ορθοδοξία της Εκκλησίας. Έτσι εξηγούνται οι μέχρις αίματος αγώνες των αγίων Πατέρων για τη διαφύλαξη της πίστεως της Εκκλησίας, καθώς και η μέριμνά τους για την διατύπωση, με το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, των ‘’όρων’’ των Οικουμενικών Συνόδων. Οι ‘’όροι’’ αυτοί δεν σημαίνουν τίποτε άλλο παρά τα όρια, τα σύνορα της αλήθειας, για να μπορούν οι πιστοί να διακρίνουν την Εκκλησία, ως Ορθοδοξία, από την αίρεση.

Οι ετερόδοξοι, με το να αρνηθούν την πληρότητα της αλήθειας, χωρίστηκαν από την Εκκλησία. Γι’ αυτό και είναι αιρετικοί. Επομένως στερούνται την αγιαστική χάρη του Αγίου Πνεύματος, και τα ‘’Μυστήρια’’ τους είναι άκυρα. Το βάπτισμα λοιπόν, που τελούν, δεν μπορεί να τους εισαγάγει στην Εκκλησία του Χριστού.

«Τους γαρ παρά των αιρετικών βαπτισθέντας ή χειροτονηθέντας ούτε πιστούς ούτε κληρικούς είναι δυνατόν», μας λέει ο ΞΗ’ κανόνας των Αγίων Αποστόλων. Και ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης συμπληρώνει: «Όλων των αιρετικών το βάπτισμα είναι ασεβές και βλάσφημον και ουδεμία κοινωνίαν έχει προς το των Ορθοδόξων».

ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ

"Ούτος ο επάρατος όφις δια των αυτώ πειθηνίων Λατίνων περί Θεού καινάς εισφέρει φωνάς".

[Μετάφραση: Πάλι ο καταραμένος όφις (= ο Διάβολος) δια των πειθηνίων οργάνων του, των παπικών, καινούργιες περί Θεού εισάγει διδασκαλίες].

("Λόγοι αποδεικτικοί περί εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος", Λόγος α΄)

ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ

"Ο ένας Αντίχριστος είναι ο Πάπας, και ο άλλος είναι αυτός που είναι στο κεφάλι μας, χωρίς να ειπώ το όνομά του• το καταλαβαίνετε, μα λυπηρόν είναι να σας το ειπώ, διότι αυτοί οι Αντίχριστοι είναι εις την Απώλειαν, καθώς το έχουν" (Διδαχή 8η). "Τον Πάπα να καταράσθε, διότι αυτός θα είναι η αιτία του κακού" (90η Προφητεία)

ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ

"Εμείς δι'ουδέν άλλο απεσχίσθημεν των Λατίνων, αλλά διότι είναι όχι μόνον Σχισματικοί, αλλά και Αιρετικοί. Δια τούτο σας παρακαλώ αποφεύγετε τους Παπικούς όπως φεύγει κάποιος από φιδιού και από προσώπου πυρός, αλλά και τους "Ορθοδόξους" που σχετίζονται με παπικούς. Όσο πιο μακρυά φεύγει κανείς απ' αυτούς τους "Ορθοδόξους", τόσο πιο κοντά έρχεται εις τους Αγίους Πατέρες.

Ενώ όσο πιο κοντά τους έρχεται, τόσο πιο πολύ απομακρύνεται από τους Αγίους μας. Δεν χωρεί καμμία συγκατάβασις σε ό,τι έχει σχέση με την Ορθόδοξη Πίστη μας"

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

"Εάν συνεχισθή η εναντίον μας οργή του Θεού, ποια βοήθεια μπορεί να μας προσφέρη η Δυτική αλαζονεία και υπεροψία; Αυτοί ούτε την αλήθειαν γνωρίζουν, ούτε θέλουν και ανέχονται να την μάθουν, αλλά καθώς είναι προκατειλημμένοι από αστηρίκτους υποψίας... εμάχοντο εκείνους που τους έλεγαν την αλήθειαν και εστήριζαν την αίρεσιν με την στάσιν τους. Εγώ μάλιστα σκέπτομαι να γράψω προς τον πρώτον (τον Πάπα Ρώμης Δάμασον) και κορυφαίον από αυτούς... ότι ούτε την αλήθειαν γνωρίζουν, ούτε καταδέχονται να ακολουθήσουν την οδόν δια της οποίας θα ηδύναντο να την μάθουν... και να μην θεωρούν ως αρετήν την υπερηφάνειαν, η οποία είναι αμάρτημα αρκετόν να δημιουργήση, από μόνον του αυτό, έχθραν προς τον Θεόν" (Μεγάλου Βασιλείου, ΕΠΕ 1, 304)

Πάντοτε, λοιπόν, πρέπει να ενθυμούμαστε τον ορισμό του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού, που λέγει ότι, "όποιος δεν πιστεύει, όπως πιστεύει η Παράδοση της Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας είναι άπιστος".

Όχι στην ψευδοένωση Ορθοδοξίας-παπισμού που προωθείται υπογείως, όχι στην παναίρεση του Οικουμενισμού. Ας έχουμε πάντοτε υπ' όψιν μας, ότι οι αιρέσεις που αλλοιώνουν την περί της Αγίας Τριάδος, του Χριστού και της θείας Χάριτος διδασκαλία της Εκκλησίας, επιφέρουν σημαντικές αλλαγές και στη ζωή των πιστών της, διαμορφώνοντας αλλοιωμένη και στρεβλή σωτηριολογία και πνευματικότητα, λόγος δια τον οποίον τα μέλη της Εκκλησίας, δεν μπορούν να σωθούν. Οι αιρέσεις θα πολεμούν πάντοτε την Εκκλησία, με μεγαλύτερη ένταση, ιδιαίτερα κατά το τέλος των χρόνων.

(Ως πρός τό αιρετικό Βατικανό... οί Πατέρες τόν Καθολικό πού είχε αποσχισθεί απο τήν πραγματική Καθολική Εκκλησία πού είναι η Ορθόδοξη... τόν ονόμαζαν πάντα μέ τήν λατινική του προφορά, δηλαδή κατόλικο αντί γιά καθολικό ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΛΥΚΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΤΩ ΚΟΣΜΟ... καί τό έλεγαν αυτό όχι από κακία, αλλά γιά νά προφυλάξουν τά πρόβατα από τούς λύκους, πού από δική τους κακία βρέθηκαν έξω απο τήν μάνδρα τής Εκκλησία, καί πάντα είχαν σκοπό, νά αρπάξουν καί ξεσκίσουν τά πρόβατα... ετούτο δέ τό γεγονός τό είδαμε καί τό εμπεδώσαμε μέ τά αίσχη τά οποία διέπραξε ο Πάπας, κατά τίς Σταυροφορίες... πού σκοπό είχε νά λεηλατήσει τήν πόλιν καί τήν Αγίαν τού Θεού Σοφίαν… ο λόγος αυτός ξινίζει μερικούς οι οποίοι όμως λόγο χλιαρότητας πίστεως ή αιρετικής προαιρέσεως σπεύδουν νά ασκήσουν κριτική... αλλά οί Πατέρες δέν ομιλούν μέ μίσος όταν λένε τόν Πάπα νά καταράσθε διότι αυτός είναι η αιτία τού κακού καθώς καί ο Απ.Παύλος πού λέει, πώς όποιος θά σάς διδάξει διαφορετικό Ευαγγέλιο άς είναι ανάθεμα… οί αιρετικοί έχουν υποκριτική αγάπη καί όχι πραγματική... πραγματική αγάπη έχουν οί Άγιοι καί εμείς πρέπει νά έχουμε τό ίδιο πνεύμα μέ αυτούς... οί οποίοι είχαν αγάπη πρώτα γιά τόν Χριστό καί αφού ο Χριστός είπε εγώ είμαι η Αλήθεια.. έχουμε πραγματική αγάπη όταν αγαπάμε τήν Αλήθεια... πού πάει νά πεί ακρίβεια πίστεως...
ο Απ.Παύλος λοιπόν έχει πραγματική αγάπη πρώτα γιά τήν αλήθεια διότι ο Χριστός είναι Αλήθεια... καί άς φαίνεται κακώς λέγοντας <ανάθεμα> κακώς είναι στήν στάση του απέναντι στό ψέμα...
καί όλοι οί Πατέρες στίς οικουμενικές Συνόδους Αναθεμάτισαν τούς αιρετικούς κατά τό Πνεύμα τού Απ.Παύλου... καί στήν συνέχεια τούς απέκοψαν από τό Σώμα τής Εκκλησίας…

Έκτοτε υπάρχουν από την μία (στα δεξιά) τά παιδιά τού Θεού, καί από τήν άλλη (στα αριστερά) τά παιδιά τού διαβόλου... πού ο Χριστός πρώτος τούς ονομάζει έτσι... λέγοντας στούς Εβραίους εσείς δέν είστε παιδιά τού Αβραάμ, αλλά είστε παιδιά τού διαβόλου... καί αυτό τό λέει ο Χριστός... ο Θεός τής αγάπης... η υποκριτική αγαπολογία λοιπόν τών αιρετικών τών αλλόθρησκων καί τών Εβραίων ουδέν ωφελεί... έχουν αποκοπεί από τό σώμα τής Εκκλησίας δέν είναι Χριστιανοί είναι παρασυνάγωγοι καί στήν Αποκάλυψη ενώ λένε ότι ανήκουν στόν Χριστό, ο Χριστός τούς λέει ότι είναι συναγωγή τού Σατανά..

ΟΙΚΤΡΑ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΩΝ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ…

Γι΄ αυτά τά τυμπανιαία και άλιωτα σώματα έχει διασωθεί το παρακάτω τραγικό περιστατικό:

« Κάποτε, μερικοί ημιονηγοί ( μουλαράδες ) ευρισκόμενοι σε ευθυμία και μεθυσμένοι, έβαλαν μεταξύ τους στοίχημα για το ποιος απ΄ όλους τους, ήταν πραγματικά γενναίος…

Το στοίχημα ήταν, ότι όποιος έχει το θάρρος και καταφέρει νά πάρει ένα από τά πτώματα αυτά και το φέρει στο μέρος πού πίνανε κρασί και διασκέδαζαν, θα κέρδιζε και ένα ανάλογο ποσόν !

Και πράγματι, βρέθηκε ένας τολμηρός και με το πιστόλι στο χέρι μετέφερε το απαίσιο και ταλαιπωρημένο εκείνο λείψανο κερδίζοντας το στοίχημα…

Η παράδοση αναφέρει ακόμη, ότι ένας προσκυνητής ευαίσθητος προφανώς, πλησιάζοντας και βλέποντας τά κατάμαυρα εκείνα και φουσκωμένα πτώματα, με τά ανακατεμένα μαλλιά, τά γαμψά νύχια, και με τά στόματα ανοικτά όπου μπαινόβγαιναν ποντικοί, τόσο φοβήθηκε πού έπαθε σόκ και ανακοπή της καρδιάς και πέθανε…

Το παραπάνω περιστατικό υπήρξε και η αιτία να απομακρύνουν τους αφωρισμένους από τον Νάρθηκα του Κοιμητηρίου καί να τους πάνε σε μια σπηλιά κάτω, στην παραλία της Ρουμανικής Σκήτης, κτίζοντας με λιθάρια την πόρτα και κάνοντας αγνώριστο το μέρος όπου και παραμένουν ακόμη…

Αυτά δυστυχώς υπήρξαν τά τραγικά αποτελέσματα συλλειτουργίας και συμπροσευχών Ορθοδόξων και Καθολικών στο Άγιο Όρος…

ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΤΗΚΑΝ;

ΠΑΤΕΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΡΟΣ - ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣστοΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ...

Αφορμή για τη συγγραφή του παρακάτω κειμένου έδωσε η ημερίδα (παρωδία) που πραγματοποιήθηκε στις 27 Νοεμβρίου του αυτού έτους από την Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς. Ως γνωστόν οι υπέρμαχοι της δυνητικής ερμηνείας του ΙΕ Κανόνος τη ΑΒ Συνόδου, συχνά χρησιμοποιούν το επιχείρημα της μη αποτειχίσεως των σύγχρονων γερόντων (Παϊσίου, Πορφυρίου, Ιακώβου κ.α.) από την αίρεση του Οικουμενισμού και κατ’ επέκταση από τους εκάστοτε Πατριάρχες. Το αυτό επιχείρημα προτάθηκε και από έναν εισηγητή της εν λόγω ημερίδας τον π. Ιωάννη Φωτόπουλο. Με αυτό το κείμενο ευελπιστούμε να δώσουμε ικανοποιητικές απαν... περισσότερα »