Η ομιλία μέ τήν μεγαλύτερη ακροαματικότιτα

ΠΟΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΟΙ ΔΥΟ ΠΑΣΧΑΛΙΕΣ ΚΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ (ομιλίες) ΠΑΤΕΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΡΟΣ - ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ... ...{κάνοντας κλικ στο σύνδεσμο ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΒΡΕΙΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΤΕ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ... https://apokalipsistora.blogspot.com/2017/05/blog-post_18.html

< ΟΛΑ, ΤΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΑΣ ΓΡΑΦΑΣ >

Κυριακή 29 Αυγούστου 2021

Μάθημα είς αμαθείς πολιτικολόγους παλιάτσους...!

Τι λές τώρα..! Η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτικών χρήζει Ψυχιατρικής παρακολούθησης! Οι πολίτες που τους ψηφίζουν μάλλον θέλουν ΑΜΕΣΟ εγκλεισμό. ΒΙΝΤΕΟ

*Γνωστοί επιστήμονες όπως ο Διευθυντής της ψυχιατρικής κλινικής του νοσοκομείου “Ευαγγελισμός” κ. Κώστας Αλεξανδρόπουλος και και ο Διευθυντής της ψυχιατρικής κλινικής του “Σωτηρία” κ. Γιώργος Μούσσας, αφού μελέτησαν κινήσεις, ομιλίες, συμπεριφορές και στάσεις των Ελλήνων πολιτικών κατέληξαν στο συμπέρασμα πως στην πλειοψηφία τους χρήζουν ψυχιατρικής παρακολούθησης. Συγκεκριμένα σύμφωνα με το ρεπορτάζ οι επιστήμονες κρίνουν πως οι πολιτικοί μας πάσχουν από... παθολογικό ναρκισσισμό, αλαζονεία, διαταραγμένη συμπεριφορά, ψυχική κόπωση και ανασφάλεια. Όπως τονίζουν οι ψυχίατροι, ... η ... περισσότερα »ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

Η πλεονεξία και το τυφλό πάθος του αμόρφωτου ανθρώπου στην υπηρεσία της πολιτικής

*Σήμερα, απλώς θα αντιγράψω τον Θουκυδίδη. Γιατί όλα όσα σκέφτηκα αυτές τις μέρες, καθώς το ελληνικό τσίρκο έχει ξεπεράσει τον εαυτό του σε επινοητικότητα και οι θεατές του ξεχειλίζουν μίσος και οργή, όλα τα έχει γράψει ο Θουκυδίδης, περιγράφοντας τον πρώτο εμφύλιο πόλεμο σε ελληνική πόλη. Τον εμφύλιο της Κέρκυρας, που οδήγησε σε εμφύλιες συρράξεις σε ολόκληρη την Ελλάδα. * *Αυτό που σήμερα ευγενικά ονομάζουμε πόλωση, και καθρεφτίζεται στις χυδαιότητες και τα μοχθηρά σχόλια, όχι μόνο των πολιτικών (παλαιών και νέων), αλλά και των οπαδών τους, θα μπορούσε να είναι ο πρόλογος αυτής τη... περισσότερα »

Επίχαρμος – μια λύση από την αρχαία Ελλάδα για την αποποίηση του χρέους

Τις πρώτες δεκαετίες του 5ου πχ αιώνα ο Επίχαρμος έγραψε ένα θεατρικό έργο με φιλοσοφικά πρώιμη πλοκή.* *Κάποιος πλησιάζει έναν άνθρωπο για να πληρώσει το μερίδιο συμμετοχής του σ ένα επικείμενο συμπόσιο. Καθώς αυτός δεν έχει χρήματα καταφεύγει σ ένα γρίφο:* *Αν έχεις έναν ορισμένο αριθμό χαλικιών και προσθέσεις ή αφαιρέσεις ένα χαλίκι, θα έχεις τον ίδιο αριθμό χαλικιών?* *Όχι, αποκρίνεται ο πιστωτής.* *Ή, πάλι , αν έχεις ένα ορισμένο μήκος από έναν πήχη και προσθέσεις ή αφαιρέσεις λίγο , θα εξακολουθήσει να υπάρχει το ίδιο μήκος?* *Όχι, αποκρίνεται ο πιστωτής.* *Τότε ο οφειλέτης πρ... περισσότερα »


Είπαν: Καποδίστριας και Κανάρης…. και τα σχόλια δικά σας*Όταν ο ένδοξος και δαφνοστεφής πυρπολητής Κωνσταντίνος Κανάρης έγινε υπουργός των ναυτικών και μπήκε για πρώτη φορά στο γραφείο του, είδε στην θέση του υπουργού μια πολυτελέστατη πολυθρόνα. Μόλις την είδε φώναξε:* * Κανάρης Τί θέλει αυτή η πολυθρόνα εδώ; Βγάλτε την γρήγορα γιατί θα την πετάξω έξω από το παράθυρο. Στο υπουργείο δεν ήλθα να περάσω τις διακοπές μου και να αναπαυθώ, αλλά για να δουλέψω.Καποδίστριας«…Ελπίζω όσοι εξ υμών συμμετάσχουν εις την Κυβέρνησιν θέλουν γνωρίσει μεθ’ εμού ότι εις τας παρούσας περιπτώσεις, όσοι ευρίσκονται εις δημόσια υπουργήματα δεν είναι δυνατόν να λαμβάνουν μισθούς αναλόγως με τον βαθμό του υψηλού υπουργήματος των και με τας εκδουλεύσεις των, αλλ’ ότι οι μισθοί ούτοι πρέπει να αναλογούν ακριβώς με τα χρηματικά μέσα, τα οποία έχει η Κυβέρνησις εις την εξουσίαν της…» και «… εφ’ όσον τα ιδιαίτερα εισοδήματα μου αρκούν δια να ζήσω, αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν»

Ποιος ήταν ο δαίμονας του Αλέξανδρου που αναγνώρισε ο Διογένης;


t19097-alexander-the-great-in-the-temple-o-sebastiano-concaΛέει λοιπόν ό ’Αλέξανδρος: «Διογένη, μου φαίνεται ότι αστειεύεσαι· αν εγώ συλλάβω τον Δαρείο και επιπλέον τον βα­σιλιά των ’Ινδών, τίποτα πια δεν με εμποδίζει να είμαι ό πιο τρανός απ’ όλους τούς βασιλιάδες πού υπήρξαν ποτέ. 
Γιατί τί θα υπολείπεται πια αν έχω κυριεύσει τη Βαβυλώνα και τα Σούσα και τα Εκβάτανα και την αυτοκρατορία των ’Ινδιών;» 
Κι ό Διογένης, βλέποντάς τον να φλέγεται από τη φιλοδο­ξία, κι όλη τη ψυχή του να είναι τεντωμένη και να πετάει προς τα εκεί σαν τούς γερανούς πού τεντώνονται και πετούν προς τα εκεί πού όρμησαν, λέει στον ’Αλέξανδρο, «Με τα μυαλά πού έχεις δεν θα είσαι στ αλήθεια βασιλιάς ούτε και θα κατέχεις από κανέναν τίποτα περισσότερο, ακόμη κι αν θα πηδήξεις πά­νω από τα τείχη της Βαβυλώνας και κυριέψεις με αυτό τον τρόπο την πόλη κι όχι σκάβοντας απ’ έξω τάφρο μέσα στο τεί­χος ή κάτω από αυτό, και το ίδιο με τα τείχη στα Σούσα, στη Βακτριανή. 
b069b7533e15632dd6be2e82e9f367ed
Επίσης ούτε κι αν μιμηθείς τον Κυρό και ακολου­θώντας τον ποταμό γλιστρήσεις μέσα σαν νερόφιδο ή αν δια­σχίζοντας — κολυμπώντας— τον ’Ωκεανό κυριέψεις μια ήπει­ρο πιο μεγάλη από την ’Ασία». «Και ποιος αντίπαλος θα μου απομένει πια, αν καταβάλω όσους ανέφερα; «Ό πιο δυσμάχητος απ’ όλους, ένας πού δε μιλάει περσικά, ούτε μηδικά, όπως ό Δαρείος, άλλα μακεδονικά κι ελληνικά». Ο Αλέξανδρος τότε ταράχτηκε και ανησύ­χησε μήπως ό Διογένης ήξερε κάποιον στη Μακεδονία ή στην Ελλάδα πού ετοιμαζόταν να πολεμήσει, και ρώτησε: «Ποιος είναι αυτός ό αντίπαλός μου στην Ελλάδα ή στη Μα­κεδονία;» «Πώς», είπε ό Διογένης· «δεν τον ξέρεις εσύ πού νομίζεις πώς ξέρεις περισσότερα από κάθε άλλον;» «Λοι­πόν», έκανε ό ’Αλέξανδρος, «θα τον πεις ή θα τον κρατήσεις κρυφό;» 
«Από πολλή ώρα σου τον λέω, εσύ όμως δεν ακούς ότι ο μεγαλύτερος εχθρός και αντίπαλος του εαυτού σου είσαι εσύ ο ίδιος για όσον καιρό παραμένεις κακός και ανόητος· κι αυτός είναι ό άνθρωπος πού εσύ τον ξέρεις λιγότερο από οποιονδήποτε άλλο. Κανένας, βλέπεις, αλόγιστος και κα­κός άνθρωπος δεν γνωρίζει τον εαυτό του. Γιατί διαφορετικά δεν θα όριζε ό Απόλλωνας ότι το πιο δύσκολο πράγμα για τον καθένα είναι να έχει αυτογνωσία. Ή μήπως νομίζεις ότι ή αφροσύνη δεν είναι ή πιο μεγάλη και πιο σοβαρή πάθηση και ζημιά για όσους την έχουν και ότι ό αλόγιστος άνθρωπος είναι ό πιο επιβλαβής για τον ίδιο του τον εαυτό; Ή μήπως δεν πα­ραδέχεσαι ότι όποιος είναι ό πιο επιβλαβής —για τον καθένα μας— και όποιος προξενεί ένα σωρό κακά, αυτός είναι και ό πιο μεγάλος και πιο σοβαρός εχθρός μας; "Ας δυσανασχε­τείς κι ας τινάζεσαι για αυτά πού σου λέω, και ας με νομίζεις τον πιο ελεεινό άνθρωπο και ας με βρίζεις σε όλους και, αν το νομίζεις σωστό, ακόμη και να με καρφώσεις με το ξίφος σου· γιατί είμαι ό μόνος άνθρωπος από τον όποιο θα ακούσεις την αλήθεια — από κανέναν άλλο δεν θα την μάθεις. 

Γιατί δήλοι τους είναι χειρότεροι από ’μένα και δουλοπρεπέστεροι». Αυτά έλεγε ό Διογένης, αδιαφορώντας εντελώς για το αν θα τον τιμωρούσε ο ’Αλέξανδρος άλλα συνάμα έχοντας και τη βεβαιότητα ότι δεν θα συνέβαινε τίποτα. 

Γιατί ήξερε ότι ό ’Αλέξανδρος ήταν δούλος της δόξας και δεν θα διέπραττε κανένα λάθος σε σχέση με αυτήν. Έτσι, είπε στον ’Αλέξανδρο ότι δεν είχε ούτε καν το χαρακτηριστικό γνώρισμα των βασιλιάδων. 
Ό Αλέξανδρος απόρησε και του απάντησε: «Μα δεν έλεγες τώρα δα ότι ό βασιλιάς δεν χρειάζεται τέτοια σημάδια;» «Βεβαίως, μα τον Δία», απάντησε ό Διογένης, «δεν χρειάζεται τα εξωτερικά σημάδια, όπως τιάρες και πορφυρένιους μανδύες· τέτοια πράγματα ασφαλώς δεν του χρησιμεύουν σε τίποτα - το διακριτικό σημάδι της φύσης όμως πρέπει να το έχει πε­ρισσότερο από οτιδήποτε άλλο». «Και ποιό είναι αυτό το σημάδι;» είπε ό ’Αλέξανδρος. «Είναι αυτό», αποκρίθηκε ό Διογένης, «πού το έχει ό βασιλιάς ακόμη και στις μέλισσες. Ή δεν έχεις ακουστά ότι στις μέλισσες υπάρχει βασιλιάς βγαλμένος από τη φύση, κι όχι όπως γίνεται με εσάς πού λέτε ότι κατέχετε το αξίωμα επειδή ή γενιά σας κρατάει από τον Ηρακλή;» 
«Ποιό είναι αυτό το σημάδι;» είπε ό ’Αλέξαν­δρος. 
«Δεν έχεις ακούσει από τούς γεωργούς ότι εκείνη η μέλισσα είναι η μόνη χωρίς κεντρί, αφού αυτή δεν χρειάζεται κανένα όπλο εναντίον κανενός; Γιατί καμιά από τις άλλες μέ­λισσες δεν πρόκειται να της αμφισβητήσει τα βασιλικά δικαιώ­ματα ούτε και πρόκειται να πολεμήσει εναντίον της, όταν έχει αυτό το προνόμιο. ’Απεναντίας εσύ μου δίνεις την εντύπωση πώς όχι μόνο περπατάς αρματωμένος άλλα ότι ακόμη και κοι­μάσαι με τα όπλα. 
cornelis-de-vos-alexander-and-diogenes
Δεν ξέρεις», είπε, «ότι το να οπλοφο­ρεί κανείς είναι γνώρισμα ανθρώπου ο όποιος φοβάται; Κι άν­θρωπος πού φοβάται δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει βασιλιάς περισσότερο απ’ ότι δούλος». Σαν το άκουσε αυτό ο Αλέξαν­δρος τράβηξε λίγο το χέρι από το ξίφος. Με αυτά τα λόγια ό Διογένης τον παρακινούσε να εμπιστεύεται λιγότερο τα όπλα και περισσότερο τις αγαθές πράξεις και το να φέρεται με δικαιοσύνη. «’Εσύ όμως», συνέχισε, «κουβαλάς μέσα σου μια ψυχή ερεθισμένη, ένα κεντρί τόσο ακράτητο κι άγριο. Δεν θα πετάξεις αύτη την αρματωσιά πού έχεις τώρα; Κι αφού βάλεις επάνω σου ένα απλό ρούχο, δεν θα υπηρετήσεις εκείνους που είναι καλύτεροί σου; Τι, θα περιφέρεσαι με αυτό το γελοίο κορδόνι επάνω σου; 'Ύστερα από λίγο θα σου φυτρώσει μήπως ένα λοφίο κι ένα λύρα, όπως στα κοκόρια; 
Δεν έχεις ακούσει για τη γιορτή των Σακών πού έχουν οι Πέρσες, έχει πού ετοιμάζεσαι να εκστρατεύσεις;» Κι εκείνος αμέσως ρώτησε τη γιορτή είναι αυτή —ήθελε, βλέπεις, να γνωρίζει τα πάντα σχετικά με τούς Πέρσες. 
Ο Διογένης του απάντησε: «Παίρνουν ένα φυλακισμένο, από εκείνους πού έχουν καταδικαστεί εις θάνατον, τον καθίζουν στο θρόνο του βασιλιά, του δίνουν το ένδυμα το βασιλικό και τον αφήνουν τις μέρες εκείνες να διατάζει και να πίνει και να ζα­χαρώνει με τις παλλακίδες του βασιλιά, και κανένας δεν τον εμποδίζει σε τίποτα να κάνει ότι θέλει. Μετά από αυτά όμως τον γδύνουν, τον μαστιγώνουν και τον κρεμούν. Τί νομί­ζεις ότι συμβολίζει αυτό το πράγμα και γιατί το κάνουν οι Πέρσες; 

Δεν συμβολίζει το ότι συχνά άνθρωποι αλόγιστοι και αχρείοι αποκτούν αύτη τη βασιλική εξουσία κι αυτό τον τίτλο, και αφού αποχαλινωθούν για ένα διάστημα, έπειτα έχουν επαίσχυντο και οικτρό τέλος; Κι έτσι, όταν βγάλουν τον άν­θρωπο από τις αλυσίδες, φυσικό είναι ένας αλόγιστος κι ένας πού δεν γνωρίζει αύτη τη διαδικασία, να χαίρεται και να καλο­τυχίζει τον εαυτό του για ότι συμβαίνει εκείνη τη στιγμή, ενώ όποιος γνωρίζει περί τίνος πρόκειται να μη θέλει να ακολουθή­σει αδιαμαρτύρητα αλλά να προτιμάει τις αλυσίδες με τις όποιες ήταν δεμένος ως τότε. Δίων Χρυσόστομος – Λόγοι IV(4): Περί βασιλείας Aπόσπασμα από το βιβλίο "Οι αρχαίοι κυνικοί - Αποσπάσματα και μαρτυρίες" - Ν.Μ.Σκουτερόπουλος

Η ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΔΙΟΥ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ ΙΣΧΥΟΥΣΕΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ


1. Η δημιουργία των Σκοπίων παραβιάζει το Πρωτόκολλο Αθηνών, την Ελληνο-Σερβική Συμφωνία και το Οριοθετικό Πρακτικό Βενιζέλου – Πάσιτς του 1913 2. Η δημιουργία των Σκοπίων παραβιάζει την Συνθήκη Βουκουρεστίου 1913 που δεν έπαψε να ισχύει όπως και η συνθήκη της Λοζάνης. 3. Η δημιουργία των Σκοπίων με την πλαστή ονομασία «Μακεδονία» παραβιάζει την ιστορική αλήθεια και αποτελεί διαρκή εδαφική απειλή για την Ελλάδα 4. Τα Σκόπια δεν έχουν νόμιμα σύνορα με την Ελλάδα 5. Η Ελλάς έχει ιστορικά, εδαφικά και μειονοτικά δικαιώματα επί του νότιου κομματιού των σημερινών Σκοπίων, το οποίο αποτ...περισσότερα »

ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ

Ντρέπομαι για μία Κυβέρνηση μειοψηφίας, την αποία ανέχθηκε ο Ελληνικός λαός και δεν την ανέτρεξε όπως είχε υποχρέωση... που στις παραμονές εθνικών εκλογών, εν μέσω εσωτερικών κατηγοριών για χρηματισμό από γνωστό ξένο ανθέλληνα, δίχως το τελικό κείμενο του αναθεωρημένου Συντάγματος των Σκοπίων και με την αρωγή ιδιοτελών τυχοδιωκτών πολιτικών άλλων κομμάτων (μεταξύ αυτών και πρώην «Μακεδονομάχοι»), σπεύδει στην ψήφιση μείζονος Διεθνούς Συμφωνίας εθνικά επιζήμιας στο διηνεκές, αγνοώντας τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα και κυρίως την συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού.

Ντρέπομαι που ανήκω στην ζώσα γενιά Ελλήνων, που λόγω της Συμφωνίας των Πρεσπών, του κατευνασμού της Τουρκίας, της ανικανότητος για οικονομική και τεχνολογική ανάπτυξη και κυρίως λόγω της παντελούς αδράνειας έναντι της υψίστης απειλής του συνδυασμού «δημογραφικό – μετανάστευση», θα κληροδοτήσει στα παιδιά και τα εγγόνια της μία κοινωνικά εφιαλτική, οικονομικά εξαρτημένη, τύποις δημοκρατική και δυστυχώς συρρικνωμένη Ελλάδα.

Ντρέπομαι για μία Κυβέρνηση μειοψηφίας, που στις παραμονές εθνικών εκλογών, εν μέσω εσωτερικών κατηγοριών για χρηματισμό από γνωστό ξένο ανθέλληνα, δίχως το τελικό κείμενο του αναθεωρημένου Συντάγματος των Σκοπίων
και με την αρωγή ιδιοτελών τυχοδιωκτών πολιτικών άλλων κομμάτων (μεταξύ αυτών και πρώην «Μακεδονομάχοι»), σπεύδει στην ψήφιση μείζονος Διεθνούς Συμφωνίας εθνικά επιζήμιας στο διηνεκές, αγνοώντας τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα και κυρίως την συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού.

Ντρέπομαι διότι η «ισχυρή» Ελλάς, μακροχρόνιος και πιστός εταίρος των Δυτικών Συμμαχιών και Διεθνών Οργανισμών, υπέκυψε στις δήθεν διαπραγματεύσεις και έδωσε στο τεχνητό κράτος των Σκοπίων όλα όσα επεδίωκε κατά τις τελευταίες δεκαετίες έναντι ισχνών και νεφελωδών ανταλλαγμάτων.

Από αύριο με ελληνική συγκατάθεση γεννάται η κρατική οντότητα με το όνομα «Βόρεια Μακεδονία» και η οποία είναι θέμα χρόνου να επιδιώξει σε κάποια ευνοϊκή συγκυρία και με την αρωγή «προθύμων» την ένωση με την «αλύτρωτη αδελφή Νότια Μακεδονία».
Ντρέπομαι διότι με ελληνική υπογραφή δύο εκατομμύρια Σλάβοι, Αλβανοί, Τούρκοι, Ρομά κ.λπ., ενός τεχνητού πολιτικού μορφώματος που ονειρεύονται την «Μακεδονία του Αιγαίου», θα αναγνωρίζονται διεθνώς ως «Μακεδονικός λαός» και θα αποκαλούνται από την διεθνή κοινότητα ως «Μακεδόνες», ομιλούντες την «Μακεδονική γλώσσα». Κατόπιν αυτού ο όρος «Βόρεια Μακεδονία» χάνει αυτομάτως την υποτιθέμενη γεωγραφική του και μόνο διάσταση και γίνεται η «ελεύθερη» κοιτίδα των απανταχού «Μακεδόνων».

Ντρέπομαι για την ηχηρή σιωπή του ανωτάτου πολιτειακού άρχοντα αλλά και για την συναινετική υπογραφή του σημερινού υπουργού άμυνας και χθεσινού ανωτάτου στρατιωτικού ηγέτου που είχε ταχθεί να φυλάσσει Θερμοπύλες.

Ντρέπομαι για στρατευμένους κονδυλοφόρους, ιδεοληπτικούς παπαγάλους των ΜΜΕ και ακαδημαϊκούς μαϊντανούς με βαρυσήμαντα βιογραφικά, που ευθυγραμμιζόμενοι με ξένα συμφέροντα επιχειρηματολογούν περισπούδαστα υπέρ της σκοπιμότητος της συμφωνίας των Πρεσπών, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι.
Ντρέπομαι για το μάταιο αίμα των προγόνων μου υπέρ της Μακεδονίας, αυτής που σήμερα παραδίδεται αμαχητί με μία υπογραφή. Ντρέπομαι τα παιδιά μας που δεν θα μαθαίνουν για τον μακεδονικό αγώνα και τους αγνούς Έλληνες πρωταγωνιστές του (εκτός εάν επιβληθεί να χαρακτηρίζονται «ακραίοι εθνικιστές ή και τρομοκράτες, όργανα του ιμπεριαλισμού της ελληνικής άρχουσας τάξης»).
Ντρέπομαι για την απόγνωση των 2,5 εκατομμυρίων πραγματικών Μακεδόνων της ελληνικής Μακεδονίας, οι οποίοι δεν θα τολμούν να εκστομίσουν προς την διεθνή κοινότητα την μακεδονική καταγωγή τους για να μην εκληφθούν ως Σκοπιανοί.
Ντρέπομαι για την Ελλάδα των επομένων ετών εντός της οποίας η προσωνυμία «μακεδονικός» θα εκλείψει από ελληνικά προϊόντα, από σταθμούς, από ιδρύματα, από μέγαρα και από τοπωνύμια, ενώ ανά την επικράτεια θα ανοίγονται φροντιστήρια εκμαθήσεως της «μακεδονικής» γλώσσας και ξένα κέντρα θα ανακαλύπτουν την ύπαρξη «μακεδονικής μειονότητας», στο όνομα των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», του «δικαιώματος του αυτοπροσδιορισμού», της «Διαβαλκανικής συνεργασίας» και της «σταθερότητος» στην περιοχή.

Ντρέπομαι κάθε μελλοντικό συμπολίτη μου, αρνητή της Συμφωνίας των Πρεσπών που όταν θα ορθώνει ανάστημα, θα χαρακτηρίζεται ως συναισθηματικός, αφελής, γραφικός, αμόρφωτος και ανιστόρητος ή ως φασίστας και ακροδεξιός, ενώ θα διώκεται για επιθετική συμπεριφορά κατά φίλης χώρας, όπως επιτάσσει η Συμφωνία των Πρεσπών.
Ντρέπομαι για τον πάντα ευκολόπιστο και πάντα προδομένο Έλληνα που ψηφίζει με κύριο κριτήριο ψευδείς και ανεφάρμοστες παροχές, ακόμη και αν η παράταξη που τις υπόσχεται πίστευε ενεργά στο παρελθόν ότι τα Σκόπια πρέπει να λέγονται «Μακεδονία» και ακόμη εάν παλαιότερα θυσιαζόταν για μία «αυτόνομη Μακεδονία» σχηματισμένη από τον εδαφικό ακρωτηριασμό της Ελλάδος.
Ντρέπομαι για την διαχρονική έλλειψη Εθνικής Στρατηγικής που οδηγεί σε πολιτικές παλινωδίες και εθνικές αποτυχίες.
Ντρέπομαι που όλα αυτά τα χρόνια της πολιτικής αβελτηρίας και αδράνειας, την σημαία του μακεδονικού ζητήματος σηκώνει συστηματικά, ακούραστα και με πατριωτικό ενθουσιασμό κυρίως ο απόδημος ελληνισμός, αυτός δηλαδή που η πατρίδα του στερεί το δικαίωμα να ψηφίζει, την ώρα που ελληνοποιεί προεκλογικά χιλιάδες μετανάστες από Αφρική και Ασία.
Ντρέπομαι που ανήκω στην ζώσα γενιά Ελλήνων, που λόγω της Συμφωνίας των Πρεσπών, του κατευνασμού της Τουρκίας, της ανικανότητος για οικονομική και τεχνολογική ανάπτυξη και κυρίως λόγω της παντελούς αδράνειας έναντι της υψίστης απειλής του συνδυασμού «δημογραφικό – μετανάστευση», θα κληροδοτήσει στα παιδιά και τα εγγόνια της μία κοινωνικά εφιαλτική, οικονομικά εξαρτημένη, τύποις δημοκρατική και δυστυχώς συρρικνωμένη Ελλάδα.
Ελπίζω σε ολική ανατροπή με παρέμβαση από μηχανής Θεού, που θα διαψεύσει τους φόβους μου.

πατέρας Ιωάννης Γλιόγκος Ι.Ν.Αγ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Γενάρης 2019
Αξίζει νά τό αντιγράψετε...
κοινοποιήστε-ενημερώστε-μεταδώστε
Αν σάς άρεσε τό θέμα προωθήστε το στούς φίλους σας για να τους ενημερώσετε
 
****************************************************************

H άποψή μου επί τών τεκταινόμενων Απαντώντας στήν επικαιρότητα

ΠΑΤΕΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΡΟΣ - ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣστοΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ..
*πατέρας Ιωάννης Γλιόγκος...Η Ελλάς ζει ιστορικές στιγμές. Στιγμές ανελέητης προδοσίας. Το μέλλον αβέβαιο σε μια χώρα που από την αρχή της μεταπολίτευσης ψάχνει να βρει τον εαυτό της. Ποιος κυβερνά αυτόν το τόπο άραγε… Ποιος θεωρείται πατριώτης και ποιος προδότης ; Οι πολιτικοί ή ο λαός που τους εξέλεξε ; ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΝΑ ΚΑΛΕΣΗ ΣΕ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΤΟΥΣ ΨΕΥΤΟ ΡΩΜΗΟΥΣ... *Σέ κατέστρεψα καί δέν μετανόησες... λέγει Κύριος τών Δυνάμεων ενόποιον τού οποίου παρίσταμαι....* οποιος θέλει νά κλάψει ή νά εκδικηθεί μέ ειλικρίνεια άς τό πράξει όχι γιά θεαθήναι.. ...Τίς τελευταίες δεκαετίες οί αποστάτ... περισσότερα »