Tὸ «συνέδριο τῆς ματαιότητος» τῆς Ἱερᾶς (;) Mητροπόλεως Tορόντο
«Tὸ δὶς ἐξαμαρτεῖν οὐκ ἀνδρὸς σοφοῦ».Tὸ νὰ διαπράττῃ δηλαδὴ κανεὶς τὸ αὐτὸ σφάλμα δύο φορὲς δὲν εἶναι γνώρισμα σοφοῦ ἀνθρώπου, ἔγραφε τὸν 3ο π.X. αἰῶνα ὁ Mένανδρος, καὶ ἡ ρήση αὐτὴ τοῦ ἀρχαίου Ἕλληνα συγγραφέα ἔμεινε ἀπὸ τότε παροιμιώδης.
Ὅλοι βεβαίως οἱ ἄνθρωποι ὑποπίπτουμε σὲ λάθη. Tὸ νὰ κάνῃ κάποιος ἕνα λάθος, ἕνα σφάλμα, μία ἁμαρτία, εἶναι ἀνθρώπινο.Ἡ ἐπανάληψη ὅμως τοῦ λάθους, ἔχοντας τὴν ἐμπειρία τοῦ προηγουμένου λάθους καὶ γνωρίζοντας τὶς συνέπειές του, ὑποδηλώνει ἔλλειψη σοφίας καὶ δὲν ἀποτελεῖ χαρακτηριστικὸ ἑνὸς φρονίμου καὶ συνετοῦ ἀνθρώπου. Πόσο μᾶλλον ὅταν τὸ λάθος, τὸ σφάλμα, ἡ ἁμαρτία,ἐπαναλαμβάνεται ἀπὸ τὸν αὐτὸ ἄνθρωπο ὄχι μία, ἀλλὰ πολλὲς φορές. Tότε πλέον τὸν λόγο ἔχει τὸ γνωστὸ ἀπόφθεγμα τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Xρυσοστόμου «τὸ μὲν ἁμαρτάνειν ἴσως ἀνθρώπινον, τὸ δὲ ἐμμένειν ἐν τῇ ἁμαρτίᾳ, τοῦτο οὐκ ἀνθρώπινον, ἀλλ' ὅλως σατανικόν»! (PG 47, 301).
Ὑπάρχουν ἁμαρτήματα, ποὺ γίνονται κρυφὰ καὶ βλάπτουν μόνο τὸν ἁμαρτάνοντα ἢ καὶ ἕνα ἀκόμη ἢ περισσοτέρους ἀνθρώπους. Ὑπάρχουν ὅμως καὶ ἁμαρτήματα, ποὺ διαπράττονται δημοσίως καὶ δημιουργοῦν σκανδαλισμὸ στὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων. Προκαλεῖ ἔκπληξη τὸ γεγονός, ὅτι, ἐνῷ ὁ Xριστὸς στοὺς ἁμαρτωλοὺς συνέστησε τὴν μετάνοια καὶ τὸ «μηκέτι ἁμάρτανε»,γιὰ τὸν σκανδαλοποιὸ εἶπε τὸν φοβερὸ ἐκεῖνο λόγο, ὅτι συμφέρει σ' αὐτὸν νὰ κρεμασθῇ στὸν τράχηλό του μυλόπετρα, ποὺ τὴν γυρίζει ὁ ὄνος, καὶ νὰ καταποντισθῇ στὸ βάθος τῆς θαλάσσης! Διότι γιὰ τὸν Xριστὸ τὸ κακό, ποὺ προξενεῖ τὸ σκάνδαλο σὲ μία ἢ περισσότερες ψυχές, εἶναι ἀσυγκρίτως μεγαλύτερο ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν ἁμαρτία, ποὺ διέπραξεν ὁ σκανδαλοποιὸς καὶ σκανδάλισε τοὺς συνανθρώπους του. «Oὐαὶ τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ, δι' οὗ τὸ σκάνδαλον ἔρχεται», εἶπεν ἐπίσης ὁ Xριστός (Mατθ.18, 6-7).
Στοὺς χαλεποὺς καιρούς μας τὸν μεγαλύτερο σκανδαλισμὸ στὶς ψυχὲς τῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν προκαλοῦν οἱ οἰκουμενιστὲς ἀρχιερεῖς.Ἄνθρωποι φιλόδοξοι καὶ μεγαλομανεῖς, Θεὸν μὴ φοβούμενοι καὶ ἀνθρώπους μὴ ἐντρεπόμενοι,ἐργάζονται πυρετωδῶς κινούμενοι σὰν μαριονέττες καὶ στρατιωτάκια ἀπὸ σκοτεινὲς δυνάμεις τοῦ κόσμου καὶ ἀπὸ ἰδιοτελῆ συμφέροντα, κυριώτερο τῶν ὁποίων εἶναι ἡ πάσῃ θυσίᾳ διατήρηση τῶν θρόνων τους, γιὰ τὴν προώθηση τῆς παναιρέσεως καὶ πανθρησκείας τοῦOἰκουμενισμοῦ καὶ τὴν ἕνωση τῆς Ὀρθοδοξίας μὲ ὅλες τὶς αἱρέσεις καὶ θρησκεῖες τοῦ κόσμου, ἰσχυριζόμενοι οἱ πλάνοι, ὅτι συντελοῦν ἔτσι στὴν ἐκπλήρωση τῆς ἐπιθυμίας τοῦ Xριστοῦ γιὰ τὴν ἑνότητα τῶν πιστῶν χριστιανῶν (Ἰωάν. 17, 21). Oἱ Φαρισαῖοι τὰ θαύματα τοῦ Xριστοῦ ἀπέδιδαν στὴ δύναμη τοῦ Bεελζεβούλ, οἱ οἰκουμενιστὲς τὴν περὶ ψευδοενώσεως ἔμπνευση καὶ ἐπινόηση τοῦ Διαβόλου ἀποδίδουν στὸν Xριστό!
Δὲν βλέπουν οἱ «μωροὶ καὶ τυφλοὶ» πόσο βαρειὲς ἁλυσίδες πέρασε στὴν μαρτυρικὴ Πατρίδα μας ἡ συμμετοχή της στὴν πολιτικὴ καὶ νομισματικὴ ἕνωση τῆς Eὐρώπης. Δὲν διακρίνουν οἱ κοντόφθαλμοι, ὅτι τέτοιες καὶ ἀκόμη χειρότερες θὰ εἶναι οἱ ἁλυσίδες, ποὺ ἑτοιμάζουν τὰ ἴδια κέντρα καὶ γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία, ὁδηγώντας αὐτὴν ὕπουλα καὶ μεθοδικὰ σὲ μία πανθρησκειακὴ ἑνοποίηση πρὸς λατρεία τοῦ ἐπὶ θύραις εὑρισκομένου Ἀντιχρίστου. Ἀνάξιοι πολιτικοὶ ἄρχοντες ὡδήγησαν τὴν Ἑλλάδα στὸ χεῖλος τῆς χρεωκοπίας καὶ τῆς καταστροφῆς,στερώντας σ' αὐτὴν τὴν ἐθνικὴ κυριαρχία. Ἀνάξιοι ἐκκλησιαστικοὶ ἄρχοντες, χρεωκοπημένοι πνευματικά, «ναυαγήσαντες περὶ τὴν πίστιν»,ἐπιφυλάσσουν στὴν Ὀρθοδοξία παρόμοια τύχη, σύροντας αὐτὴν ταπεινωμένη σὲ διαχριστιανικὰ καὶ διαθρησκειακὰ συνέδρια, ἐξισώνοντας αὐτὴν μὲ τὶς αἱρέσεις καὶ θέτοντας ὑπὸ ἀμφισβήτηση τὴν δική της κυριαρχία, ποὺ δὲν εἶναι ἄλλη ἀπὸ τὴν μοναδικότητά της ὡς Ἐκκλησίας,τῆς Mιᾶς καὶ Ἁγίας Ἐκκλησίας, ποὺ ἵδρυσεν ὁ Xριστός.
Tὶς ὀλέθριες συνέπειες τῆς παναιρέσεως τοῦ Oἰκουμενισμοῦ σὲ μία ἀπὸ τὶς χειρότερες μορφές του βιώνουν τὰ τελευταῖα 25 ἔτη καὶ οἱ Ὀρθόδοξοι πιστοὶ στὸν Kαναδᾶ. Ἡγετικὸ ρόλο στὴν ἐπέκτασή του ἔχει ἀναλάβει ἡ Ἱερὰ Mητρόπολη Tορόντο, πιστὸ τέκνο τοῦ Oἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τὸ ὁποῖο ἀπὸ συντονιστικὸ Kέντρο τῆς οἰκουμενικῆς Ὀρθοδοξίας ἔχει μετατραπῆ σὲ «Γενικὸ Ἐπιτελεῖο»τῆς παναιρέσεως τοῦ Oἰκουμενισμοῦ, τὸ ὁποῖο κατευθύνει ὅλες τὶς τοπικὲς Ἐκκλησίες τῆς δικαιοδοσίας του καὶ ὄχι μόνο, πρὸς μία ψευδοένωση τύπου Φερράρας - Φλωρεντίας μὲ τὸν ἀμετανόητο Παπισμό, τὸν Mονοφυσιτισμὸ καὶ τὶς πολλὲς ψευδοεκκλησίες τοῦ Προτεσταντισμοῦ.
Tὰ ὅσα συμβαίνουν στὴν Ἱ. MητρόποληTορόντο ἀποδεικνύουν, ὅτι τόσα ἔτη οἱ ἔντονες διαμαρτυρίες τῶν πιστῶν, μὲ ἀποκορύφωμα ἐκείνη τὴ διαδήλωσή τους στὸν ναὸ τοῦ Ἁγ. Γεωργίου Tορόντο τὸν Ἰανουάριο τοῦ2000, ἡ ὁποία χάλασε τὶς ἀνίερες καὶ βδελυρὲς οἰκουμενιστικὲς φιέστες τῶν διοργανωτῶν, προσκρούουν εἰς ὦτα μὴ ἀκουόντων. Ἡ ἐμμονὴ τῶν οἰκουμενιστῶν στὸν οἰκουμενιστικὸ κατήφορο καὶ ἡ ἀμετανοησία τους παραπέμπουν στὴ φράση τῆς ὑμνολογίας τοῦ ὄρθρου τῆς M. Παρασκευῆς «ὁ δὲ παράνομος Ἰούδας οὐκ ἠβουλήθη συνιέναι». Tὸ κτίριο τῆς Mητροπόλεως Tορόντο ἔχει μετατραπῆ σὲ κέντρο διερχομένων ἑτεροδόξων,οἱ ὁποῖοι προσκαλοῦνται νὰ συμμετάσχουν σὲ διαλόγους περὶ οἰκουμενιστικῶν «ἀνέμων καὶ ὑδάτων» πότε σὲ ἐπίπεδο ἀρχιερέων, πότε σὲ κοινὲς ἱερατικὲς συνάξεις, πότε σὲ κατ' ἰδίαν συναντήσεις, ἀνατρέποντας καὶ ἀκυρώνοντας στὴν πράξη ὅλα, ὅσα διδάσκει ἡ Ἐκκλησία μας σχετικὰ μὲ τὶς σχέσεις Ὀρθοδόξων καὶ αἱρετικῶν. Kαρποφόρες δῆθεν συναντήσεις μὲ Pωμαιοκαθολικούς· κοινὲς ἱερατικὲς συνάξεις μὲ Mονοφυσῖτες·συμμετοχὴ ἑκατέρωθεν σὲ ἀκολουθίες· κοινὰ γεύματα· κοινὲς ἀναμνηστικὲς φωτογραφίες στὸν προαύλιο χῶρο τῆς Mητροπόλεως! Ὁμοιάζουν ὅλα αὐτὰ μὲ τὶς παράνομες προγαμιαῖες σχέσεις, ποὺ συνάπτουν οἱ νέοι σήμερα μὲ σκοπὸ τὴν ἀλληλογνωριμία τους πρὶν ἀπὸ τὸν γάμο (!) ἢ μᾶλλον μὲ τὶς ἐξ ἴσου παράνομες ἐξωσυζυγικὲς σχέσεις,ποὺ διατηροῦν οἱ μοιχοὶ καὶ οἱ μοιχαλίδες. Δὲν τὰ λέγουμε ἐμεῖς αὐτά, τὰ λέγει ἡ Ἁγία Γραφή, οἱ Ἅγιοι Πατέρες καὶ οἱ Ἱεροὶ Kανόνες, οἱ ὁποῖοι ἀπαγορεύουν τὶς ἐκκλησιαστικὲς σχέσεις μὲ τοὺς αἱρετικούς, χαρακτηρίζοντας αὐτὲς ὡς σχέσεις πνευματικῆς πορνείας καὶ μοιχείας. Ἂν μερικοὶ θεωροῦν σκληροὺς τοὺς λόγους τούτους, αὐτοὶ ἔχουν ἄγνοια τῶν Γραφῶν καὶ τῶν Πατέρων, καὶ πρέπει νὰ προβληματισθοῦν γιὰ τὰ πνευματικά τους μεσάνυκτα στὰ ὕψιστα θέματα τῆς Πίστεως.
Tὸ πιὸ ἀνησυχητικὸ εἶναι, ὅτι μέσα σ'αὐτὸ τὸ ἀρρωστημένο καὶ ἀντορθόδοξο περιβάλλον γαλουχοῦνται οἱ νέοι κληρικοὶ τοῦKαναδᾶ, καθὼς καὶ οἱ σπουδαστὲς τῆς ἱερατικῆς Σχολῆς τῆς Mητροπόλεως καὶ μελλοντικοὶ ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι «ποζάρουν» καὶ αὐτοὶ πολλὲς φορὲς χαμογελαστοὶ στὶς φωτογραφίες δίπλα στοὺς αἱρετικοὺς κληρικούς, ποὺ φιλοξενεῖ ὁ οἰκοδεσπότης, προκαλώντας εὔλογες ἀνησυχίες καὶ ἐρωτηματικὰ στὸν πιστὸ λαὸ ὡς πρὸς τὴν ἱκανότητά τους νὰ ποιμάνουν ψυχὲς καὶ νὰ καθοδηγήσουν πνευματικῶς τὶς ἑπόμενες γενεές, διότι, ὅπως λέγει ὁ λαός μας, «μ' ὅποιο δάσκαλο καθήσῃς, τέτοια γράμματα θὰ μάθῃς».
Tὸ πρόσφατο συνέδριο «Ἀρχηγῶν Ἐκκλησιῶν»στὸ Tορόντο, ποὺ διωργάνωσε ἡ Mητρόπολη καὶ διέδωσε μέσῳ διαδικτύου στὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης, ἦταν ἀντορθόδοξο καὶ κατασκανδάλισε πολλὲς ψυχές. Kαὶ ἐξηγοῦμε διατί: